Η αναπαραγωγή του είδους
O καπιταλισμός, με την συγκέντρωση της παραγωγής των αγαθών στα εργοστάσια, αφαίρεσε από την οικογένεια την ικανότητα και την ικανοποίηση της ιδιοπαραγωγής των αγαθών που χρειαζόταν. Το τελευταίο οχυρό που έπεσε από τις επεκτατικές δυνάμεις όσμωσης της αγοράς, ήταν το έργο της αναπαραγωγής, που πέρα από την καθ’αυτό πράξη της διαιώνισης του είδους, περιλαμβάνει την ανατροφή και φροντίδα των παιδιών..
Από τις αρχές του εικοστού αιώνα ένα πλήθος ειδικών –ιατροί, ψυχολόγοι, κοινωνιολόγοι, κοινωνικοί λειτουργοί, εκπαιδευτικοί, κά- εκτίμησαν ότι το μεγάλωμα των παιδιών είναι πολύ σοβαρή υπόθεση για την εμπιστεύεται το κράτος σε … ερασιτέχνες.
Ηδη, εκ των πραγμάτων οι μαιευτήρες στις κλινικές ανέλαβαν την ευθύνη στη γέννα και οι παιδίατροι την ευθύνη για την υγεία του παιδιού. Μαζί μ’αυτούς όμως ήρθαν σταδιακά
- τα εγχειρίδια για την ανατροφή των παιδιών -οδηγίες χρήσης για κάθε νέα μητέρα-,
- η δημόσια μαζική εκπαίδευση να φροντίζει για το μυαλό του κι όχι μόνο,
- η βιομηχανία τροφίμων μέσω του σουπερμάρκετ να φροντίζει για τη διατροφή του και
- το Χόλυγουντ για τους …μύθους του.
Εν ολίγοις το μεγάλωμα των παιδιών ανέλαβαν όλοι αυτοί οι «υποκατάστατοι γονείς», που είναι υπόλογοι στο κράτος, στις ελεγκτικές αρχές, στους κώδικες δεοντολογίας κάθε επαγγέλματος, αλλά λίγο έως καθόλου στους ίδιους τους γονείς, την δουλειά των οποίων προσφέρθηκαν και ανέλαβαν.
Το νέο ζευγάρι διακατέχεται πλέον από ένα αίσθημα γενικής απειρίας κι αδεξιότητας. Όπως δεν ξέρει ή φοβάται να χειρισθεί χωρίς το εγχειρίδιο μια σύνθετη συσκευή όπως το ..πλυντήριο ρούχων, έτσι ανοίγει πάλι το εγχειρίδιο για να μελετήσει για
- τα γεύματα του παιδιού (θέλει μελέτη το να μην αφήνεις το παιδί σου νηστικό),
- το πως να δείχνεις την αγάπη στο παιδί σου (υποπαράγραφος 5.1.11, για την τεχνική μιας ζεστής αγκαλιάς μιας συνύπαρξης με αμοιβαίο σεβασμό) και
- την πειθαρχία στους κανόνες της κάθε κουλτούρας (που εξασφαλίζει την συνέχεια και συνεννόηση των γενεών και την επιβίωση της ίδιας της κουλτούρας).
Μετά έναν αιώνα που το σύστημα κατάφερε να αφαιρέσει από τον άνθρωπο κάθε ίχνος αυτοπεποίθησης, αυτάρκειας, αυτοεκτίμησης, προσφέροντας έστω σ’ αντάλλαγμα την άνοδο του βιοτικού επιπέδου, είναι καιρός να διεκδικήσουμε το δικαίωμα να ζούμε με τα παιδιά μας, δείχνοντας τα συνέχεια το πόσο πολύ τα αγαπάμε, χωρίς την μεσολάβηση και την έγνοια των ειδικών.
O καπιταλισμός, με την συγκέντρωση της παραγωγής των αγαθών στα εργοστάσια, αφαίρεσε από την οικογένεια την ικανότητα και την ικανοποίηση της ιδιοπαραγωγής των αγαθών που χρειαζόταν. Το τελευταίο οχυρό που έπεσε από τις επεκτατικές δυνάμεις όσμωσης της αγοράς, ήταν το έργο της αναπαραγωγής, που πέρα από την καθ’αυτό πράξη της διαιώνισης του είδους, περιλαμβάνει την ανατροφή και φροντίδα των παιδιών..
Από τις αρχές του εικοστού αιώνα ένα πλήθος ειδικών –ιατροί, ψυχολόγοι, κοινωνιολόγοι, κοινωνικοί λειτουργοί, εκπαιδευτικοί, κά- εκτίμησαν ότι το μεγάλωμα των παιδιών είναι πολύ σοβαρή υπόθεση για την εμπιστεύεται το κράτος σε … ερασιτέχνες.
Ηδη, εκ των πραγμάτων οι μαιευτήρες στις κλινικές ανέλαβαν την ευθύνη στη γέννα και οι παιδίατροι την ευθύνη για την υγεία του παιδιού. Μαζί μ’αυτούς όμως ήρθαν σταδιακά
- τα εγχειρίδια για την ανατροφή των παιδιών -οδηγίες χρήσης για κάθε νέα μητέρα-,
- η δημόσια μαζική εκπαίδευση να φροντίζει για το μυαλό του κι όχι μόνο,
- η βιομηχανία τροφίμων μέσω του σουπερμάρκετ να φροντίζει για τη διατροφή του και
- το Χόλυγουντ για τους …μύθους του.
Εν ολίγοις το μεγάλωμα των παιδιών ανέλαβαν όλοι αυτοί οι «υποκατάστατοι γονείς», που είναι υπόλογοι στο κράτος, στις ελεγκτικές αρχές, στους κώδικες δεοντολογίας κάθε επαγγέλματος, αλλά λίγο έως καθόλου στους ίδιους τους γονείς, την δουλειά των οποίων προσφέρθηκαν και ανέλαβαν.
Το νέο ζευγάρι διακατέχεται πλέον από ένα αίσθημα γενικής απειρίας κι αδεξιότητας. Όπως δεν ξέρει ή φοβάται να χειρισθεί χωρίς το εγχειρίδιο μια σύνθετη συσκευή όπως το ..πλυντήριο ρούχων, έτσι ανοίγει πάλι το εγχειρίδιο για να μελετήσει για
- τα γεύματα του παιδιού (θέλει μελέτη το να μην αφήνεις το παιδί σου νηστικό),
- το πως να δείχνεις την αγάπη στο παιδί σου (υποπαράγραφος 5.1.11, για την τεχνική μιας ζεστής αγκαλιάς μιας συνύπαρξης με αμοιβαίο σεβασμό) και
- την πειθαρχία στους κανόνες της κάθε κουλτούρας (που εξασφαλίζει την συνέχεια και συνεννόηση των γενεών και την επιβίωση της ίδιας της κουλτούρας).
Μετά έναν αιώνα που το σύστημα κατάφερε να αφαιρέσει από τον άνθρωπο κάθε ίχνος αυτοπεποίθησης, αυτάρκειας, αυτοεκτίμησης, προσφέροντας έστω σ’ αντάλλαγμα την άνοδο του βιοτικού επιπέδου, είναι καιρός να διεκδικήσουμε το δικαίωμα να ζούμε με τα παιδιά μας, δείχνοντας τα συνέχεια το πόσο πολύ τα αγαπάμε, χωρίς την μεσολάβηση και την έγνοια των ειδικών.
Σχόλια