Μετάβαση στο κύριο περιεχόμενο

Αναρτήσεις

Προβολή αναρτήσεων από Απρίλιος, 2020

“It’s the economy, stupid!”

Οι ΗΠΑ αποφάσισαν να ρίξουν στην αγορά περισσότερα λεφτά από όσα διαδοχικά έριξαν κατά την παγκόσμια οικονομική κρίση του 2008! Εκείνη την είχαν βαφτίσει χρηματοοικονομική κρίση (κι έφταιγαν τα ενυπόθηκα στεγαστικά δάνεια των ανέργων και των μαύρων), την σημερινή την αποδίδουν στην πανδημία και φταίνε οι Κινέζοι που τρώνε νυχτερίδες…   Για το 2008 κι εκ των υστέρων είχαν γραφεί άπειρα βιβλία κι άρθρα και προβληθεί πολλές ταινίες και ντοκιμαντέρ γύρω από το συστημικό πρόβλημα των τραπεζών και των επενδυτικών εταιρειών της Wall Street . Η ευθύνη τελικά βρέθηκε να εντοπίζεται κυρίως στην κατάργηση της Glass - Steagall Act (το 1993) , η οποία απαγόρευε –από το 1933- τις εμπορικές τράπεζες να παίρνουν μεγάλα χρηματιστηριακά ρίσκα.     Με την ίδια ζέση και πανικό που σήμερα παίζουν την πανδημία, οι τηλεοράσεις το 2008 έπαιζαν   για εβδομάδες τα προβλήματα της Αμερικάνικης και παγκόσμιας οικονομίας. Σήμερα, όμως, που είναι πολλαπλάσια τα κεφάλαια των ‘ενισχύσεων’ (ποσοτική χαλάρ

To ταξικό πρόσημο

Στις ΗΠΑ, την μεγαλύτερη οικονομία του κόσμου,     την εβδομάδα 24/03/20 στην οποία καταγράφηκε το ρεκόρ των 3,3 εκατομμυρίων αιτήσεων για επιδόματα ανεργίας,      σημειώθηκε η μεγαλύτερη, από το 1938, άνοδος της χρηματιστηριακής αγοράς.  Αμφιβάλλει κανείς ότι και η κρίση του κορωνοϊού θα έχει ταξικό πρόσημο;

Τους νοιάζει η υγεία μας;

Προφανής κι εύλογος σκοπός είναι το να μπορέσει να ανταποκριθεί το σύστημα υγείας, με το να επιτευχθεί η όσο το δυνατόν μεγαλύτερη «πλάτυνση» της καμπύλης εξάπλωσης του ιού. Όχι γιατί νοιάζονται για την υγεία μας.   Σε όλο τον κόσμο, κι όχι μόνο σε μας, είναι πολλά τα χρόνια που τα συστήματα υγείας συρρικνώνονται συνεχώς, μειώνοντας το προσδόκιμο ζωής μας. Δεν τους νοιάζει η υγεία μας.  Αυτό που τους ενδιαφέρει είναι μην επαναστατήσουμε όταν αποκαλυφθεί η ακαταλληλότητα και ανεπάρκεια τους στην προστασία του υπέρτατου αγαθού, της ίδιας μας της ζωής.  Ανησυχούν μη χάσει το σύστημα της αντιπροσωπευτικής δημοκρατίας στην σύγκριση του με ανταγωνιστικά συστήματα (βλ. Κίνα, Ρωσία, Κούβα), στα οποία η πολιτική και ο κρατικός σχεδιασμός μετρά περισσότερο από τις τράπεζες και τις επιχειρήσεις.     Γι’ αυτό κι όλη η έμφαση της προπαγάνδας δίνεται στην ατομική ευθύνη .  Γιατί, αν και όταν δυσκολεύσουν τα πράγματα με εκατόμβες νεκρών, και η τρομο-φοβική προπαγάνδα τους θα αδ