Μετάβαση στο κύριο περιεχόμενο

Αναρτήσεις

Προβολή αναρτήσεων από Νοέμβριος, 2012

Για τον ...Πασαένα

Με τα παρακάτω αποσπάσματα από πρόσφατη ανάρτηση του (από την γκρίζα ζώνη μεταξύ ποίησης και πεζού) ένοιωσα την ανάγκη να αποδώσω φόρο τιμής σ’έναν ξεχωριστό Σαλονικιό blogger –δεν ξέρω τίποτα άλλο γι’αυτόν- που αυτοσυστήνεται ως   « Πασαένας » “Πόσο καιρό να παίζεις μουσικές καρέκλες με την ανεργία; ….. Η αλήθεια είναι ότι εφόσον αποφασίσαμε ότι δεν έχουμε ανάγκη τον άλλο, θα είμαστε οι καλύτεροι σκλάβοι, ανεξαρτήτως δυνάστη ….. «τη λύπη μου δε θα τη βρεις παρά σε ένδοξες μέρες». Νοσταλγία τέλος. Δεν υπάρχει χρόνος για πολυτέλειες. ”

Εχουμε και λέμε...

Για το λόμπυ της δραχμής,   έτσι είναι: θα ωφεληθούν πολύ οι έχοντες τα 400 -κατ’άλλους- 600 δις Ευρώ στο εξωτερικό. Είναι ύποπτο όμως και κάνει την όλη συζήτηση πολιτικάντικη, ότι αυτοί που εκστομίζουν τις κατηγόριες περί λόμπυ είναι οι ίδιοι οι …έχοντες, με το πολιτικό προσωπικό τους. Αυτοί που μαζί τα φάγανε. Βεβαίως και τους νοιάζει να αποτιμώνται σε Ευρώ τα περιουσιακά που έχουν στην Ελλάδα, παρά να απαξιωθούν   με τη δραχμή και τις διαδοχικές υποτιμήσεις της. Κι αν όμως συμβεί το απευκταίο της δραχμής, οι καταθέσεις τους του   εξωτερικού θα τους βοηθήσουν να πατσίσουν την χασούρα αγοράζοντας πρόσθετα περιουσιακά στοιχεία κοψοχρονιά.   Πάντως, αυτά τα οικονομικά διλήμματα –λυμένα ούτως ή άλλως, για τους έχοντες στη βάση του «γράμματα κερδίζω, κεφάλι χάνεις»- ελάχιστα μας ενδιαφέρουν. Σημασία έχει τι θα μπορούσαν να πουν οι 1,5 εκατ. άνεργοι.   Κι αν τους ακούω καλά εκεί που τους συναντώ –πάντα εκτός τηλεόρασης- και πιάνω τους ψιθύρους τους, είναι ότι -           τα σπίτια

Μέχρι το μη παρέκει.

Θεατρικό στο France Inter , εννιά η ώρα το πρωί, με θέμα τις ίντριγκες με τις οποίες εξασφάλισε ο Χίτλερ το απαραίτητο πετρέλαιο για να κινήσει τα τάνκς του στον 2 ο παγκόσμιο πόλεμο. Ακροατές κοιμισμένοι ακόμα μέσ’στο πρωινό, μόλις που βγήκαν από τα ζεστά παπλώματα, μεσ’στην αποχαυνωμένη βδομαδιάτικη ρουτίνα του σπίτι-δουλειά.   Από την -πολύχρωμη ακουστικά- θεατρική απόδοση, ζουν όλη την ένταση της προετοιμασίας του πολέμου. Αυτές είναι ενδιαφέρουσες εποχές για να ζει κανείς. Τότε τουλάχιστον συνέβαιναν πράγματα. Όχι σαν σήμερα Πιο δυνατά, το βράδυ, στο κρατικό κανάλι παίζει τη διάσωση του στρατιώτη Ράιαν. Διασκορπισμένα μέλη βομβαρδισμένων κορμιών, σε πλάνα που προκαλούν εμετό. Για τους πολλούς όμως είναι Περιπέτεια. Με την αδρεναλίνη να ντοπάρει και να εγγράφει στους εγκεφάλους, παρθένους από εμπειρίες πολέμου, τα δίκτυα εκείνα των νευρώνων που κάνουν τους αθώους ετοιμοπόλεμους.   Για ένα δίκαιο πόλεμο όπου πάντα νικά το Καλό. Αλλοιώς, πώς να πουλήσεις τον πόλε