Μετάβαση στο κύριο περιεχόμενο

Αναρτήσεις

Εμφάνιση αναρτήσεων με την ετικέτα ΤΣΙΤΑΤΑ

Παροιμίες..

Αντάμωσα μ΄ένα φίλο απ΄ τα φοιτητικά χρόνια, ( διαβάζοντας ένα βιβλίο του ) ο οποίος μου θύμισε ότι οι ξενοσπουδαγμένοι, με την εισαγόμενη μεθοδολογία ανάλυσης και σκέψης, αδυνατούν να προσεγγίσουν τα ‘καθ’ημάς’ πράγματα. Και η όποια γνώση τους, είναι αδύνατον να επικοινωνήσει ‘ερωτικά’, (με την έννοια του συμ-πάσχω), μ΄όποιους υποφέρουν ή απλά ψάχνουν το νόημα. ( Από τα ‘καθ’ημάς’ και το ‘ερωτικά’ ελπίζω κάποιοι να αναγνώρισαν τον Μεγάλο Σαλονικιό, Κωστή Μοσκώφ). Αυτή η εισαγόμενη, ακαδημαϊκή, ‘εργαλειακή’ σχεδόν μεθοδολογία και γνώση, εξυπηρετεί μόνο αυτούς, που βάζουν την γνώση στην υπηρεσία των κυβερνώντων ή την χρησιμοποιούν για ίδιο συμφέρον. Γι΄αυτό κι εγώ, σήμερα, φεύγω στ΄άλλο άκρο, παραιτούμαι απ΄οποιαδήποτε προσπάθεια ανάλυσης, και δίνω τον λόγο στον ανώνυμο συμπατριώτη μας: Για να μην 'άγεσαι και φέρεσαι', να χτίζεις εαυτό αντί να χάνεσαι : «Χίλιες γνώμες να ακούς, Απ’τη δικιά σου μη ξεφεύγεις.» Για την έπαρση και για συνετισμό των από πάνω: «Οσο κυκλοφοράς καβάλα

Τ' αηδιαστικά σαράκια

Τελευταία τεμπελιάζω όσον αφορά στο γράψιμο. Κατά τ'άλλα διαβάζω πολύ. Τα ίδια και τα ίδια βιβλία κι ενδιάμεσα από κανένα μυθιστόρημα για ξεκούραση. Διάβασα και το "Ο θάνατος της κόκκινης ηρωίδας", αστυνομικό, με φόντο την σημερινή Κίνα, με διάσπαρτα ενδιάμεσα αποστάγματα της κινέζικης σοφίας. Οπως : " ήταν τελικά μια επιλογή, τ'ότι δεν ήθελα να κάνω επιλογή " ή αυτό που μ'έστειλε και έχασα τον ρυθμό μου και στο διάβασμα "ανάμεσα στα έντομα, τα πιό αηδιαστικά είναι τα σαράκια που τρέφονται με βιβλία ". Αυτό το τελευταίο τώρα γιατί το πήρα προσωπικά δεν κατάλαβα. Αποκλείεται ο πούστης ο κινέζος να αναφερόταν πραγματικά στο συγκεκριμένο ζωύφιο;
Είμαστε ένα από τα εκατομμύρια είδη (με ψυχή κι αυτά) που ζούν στον τρίτο πλανήτη ενός περιφερειακού άστρου (του ήλιου μας) ενός μεσαίου μεγέθους γαλαξία, με δισεκατομμύρια άστρα. Κι ο ίδιος είναι ένας από δισεκατομμύρια γαλαξίες, που υπάρχουν στο σύμπαν. Πως θες να πιστέψω στον ΕΝΑ Θεό, που μπαίνει στον κόπο, μέσα σ’αυτή την αχανή έκταση, ν’ασχολείται με σένα και με μένα; ( Ασχετο. Αλλά το διάβασα και μ’άρεσε.. )