Ας δούμε πρώτα απ' όλα τι δεν είναι καπιταλιστική κρίση.
Δεν είναι, λοιπόν, καπιταλιστική κρίση,
*Το ότι 950 εκατομμύρια άνθρωποι υποφέρουν από πείνα,
*Το ότι υπάρχουν 4,75 δισεκατομμύρια φτωχοί σε όλο τον κόσμο,
*Το ότι υπάρχουν ένα δισεκατομμύριο άνεργοι σε όλο τον κόσμο,
*Το ότι πάνω από το 50% του παγκόσμιου οικονομικά ενεργού πληθυσμού εργάζεται σε επισφαλείς συνθήκες,
*Το ότι 45% του παγκόσμιου πληθυσμού δεν έχει πρόσβαση σε νερό,
*Το ότι 3 δισεκατομμύρια άνθρωποι δεν έχουν πρόσβαση στις πιο στοιχειώδεις υπηρεσίες υγείας,
*Το ότι 113 εκατομμύρια παιδιά δεν έχουν πρόσβαση στην εκπαίδευση και 875 εκατομμύρια ενήλικες συνεχίζουν να είναι αναλφάβητοι,
*Το ότι 12 εκατομμύρια παιδιά πεθαίνουν κάθε χρόνο εξαιτίας απολύτως ιάσιμων ασθενειών,
*Το ότι 13 εκατομμύρια άνθρωποι πεθαίνουν κάθε χρόνο εξαιτίας της καταστροφής του περιβάλλοντος,
*Το ότι 16.306 είδη, μεταξύ των οποίων το ένα τέταρτο των θηλαστικών, απειλούνται με εξαφάνιση,
γιατί όλα αυτά συνέβαιναν πριν από την κρίση.
Τι είναι, επομένως, καπιταλιστική κρίση;
Πότε αρχίζει μια καπιταλιστική κρίση;
Μιλάμε για καπιταλιστική κρίση όταν, ενώ και παρόλο που συμβαίνουν όλα τα ανωτέρω, δεν προκύπτει αρκετό κέρδος για 1.000 πολυεθνικές και για μόλις 2,5 εκατομμύρια πολυεκατομμυριούχους.
Ετσι, αν 950 εκατομμύρια πεινασμένοι δεν αρκούν για να εγγυηθούν αρκετό κέρδος, ίσως χρειαστεί να διπλασιαστεί αυτός ο αριθμός.
Ο καπιταλισμός έγκειται σε τούτο:
* πριν από την κρίση, καταδικάζει στη φτώχεια 4,75 δισεκατομμύρια ανθρώπινες υπάρξεις.
* σε περίοδο που είναι σε κρίση, και για να βγούμε από αυτήν, πρέπει να αυξήσουμε το ποσοστό του κέρδους των 1.000 πολυεθνικών. Για να γίνει αυτό, χρειάζεται να αυξήσουμε κι άλλο τον αριθμό των θυμάτων του.
Τελικά, στερούμαστε κρίσης όλοι μας , ή μήπως είμαστε σε μόνιμη κρίση?
Δεν είναι, λοιπόν, καπιταλιστική κρίση,
*Το ότι 950 εκατομμύρια άνθρωποι υποφέρουν από πείνα,
*Το ότι υπάρχουν 4,75 δισεκατομμύρια φτωχοί σε όλο τον κόσμο,
*Το ότι υπάρχουν ένα δισεκατομμύριο άνεργοι σε όλο τον κόσμο,
*Το ότι πάνω από το 50% του παγκόσμιου οικονομικά ενεργού πληθυσμού εργάζεται σε επισφαλείς συνθήκες,
*Το ότι 45% του παγκόσμιου πληθυσμού δεν έχει πρόσβαση σε νερό,
*Το ότι 3 δισεκατομμύρια άνθρωποι δεν έχουν πρόσβαση στις πιο στοιχειώδεις υπηρεσίες υγείας,
*Το ότι 113 εκατομμύρια παιδιά δεν έχουν πρόσβαση στην εκπαίδευση και 875 εκατομμύρια ενήλικες συνεχίζουν να είναι αναλφάβητοι,
*Το ότι 12 εκατομμύρια παιδιά πεθαίνουν κάθε χρόνο εξαιτίας απολύτως ιάσιμων ασθενειών,
*Το ότι 13 εκατομμύρια άνθρωποι πεθαίνουν κάθε χρόνο εξαιτίας της καταστροφής του περιβάλλοντος,
*Το ότι 16.306 είδη, μεταξύ των οποίων το ένα τέταρτο των θηλαστικών, απειλούνται με εξαφάνιση,
γιατί όλα αυτά συνέβαιναν πριν από την κρίση.
Τι είναι, επομένως, καπιταλιστική κρίση;
Πότε αρχίζει μια καπιταλιστική κρίση;
Μιλάμε για καπιταλιστική κρίση όταν, ενώ και παρόλο που συμβαίνουν όλα τα ανωτέρω, δεν προκύπτει αρκετό κέρδος για 1.000 πολυεθνικές και για μόλις 2,5 εκατομμύρια πολυεκατομμυριούχους.
Ετσι, αν 950 εκατομμύρια πεινασμένοι δεν αρκούν για να εγγυηθούν αρκετό κέρδος, ίσως χρειαστεί να διπλασιαστεί αυτός ο αριθμός.
Ο καπιταλισμός έγκειται σε τούτο:
* πριν από την κρίση, καταδικάζει στη φτώχεια 4,75 δισεκατομμύρια ανθρώπινες υπάρξεις.
* σε περίοδο που είναι σε κρίση, και για να βγούμε από αυτήν, πρέπει να αυξήσουμε το ποσοστό του κέρδους των 1.000 πολυεθνικών. Για να γίνει αυτό, χρειάζεται να αυξήσουμε κι άλλο τον αριθμό των θυμάτων του.
Τελικά, στερούμαστε κρίσης όλοι μας , ή μήπως είμαστε σε μόνιμη κρίση?
(Η ανάρτηση αυτή είναι ουσιαστικά απόσπασμα από το άρθρο του Σαντιάγκο Αλμπα Ρίκο, ισπανού φιλόσοφου, συγγραφέα και δοκιμιογράφου, που επιλέχθηκε από τον Θανάση Γιαλκέτση για δημοσίευση στην Κυριακάτικη Ελευθεροτυπία 17/5/09, με τίτλο «Η υπεροχή του... καπιταλισμού»)
http://www.enet.gr/?i=news.el.article&id=44564&ref=search
http://www.enet.gr/?i=news.el.article&id=44564&ref=search
Σχόλια