Ιστορία γράφουν οι παρέες

Η σαπίλα του καπιταλισμού δεν έχει πάτο Δημοσίευση: Τρί, 11/06/2013 - 14:45 Της Κάλι Καρά Το υπουργείο Υγείας της Βραζιλίας ξεκίνησε πρόσφατα μία διαφημιστική καμπάνια με τίτλο «I'm happy being a prostitute» (Είμαι χαρούμενη που είμαι πόρνη). Παρά τις δηλώσεις του υπουργού Υγείας Alexandre Padilha, ο οποίος υποστηρίζει πως δεν έδωσε ποτέ την έγκρισή του σε κάτι τέτοιο, καθώς όπως λέει «δεν νομίζω πως αυτό είναι ένα μήνυμα που θα έπρεπε να στέλνει το υπουργείο», και ότι οι καμπάνιες του υπουργείου θα δίνουν βάρος μόνο στα θέματα υγείας, αυτό το μήνυμα αποτελεί μέρος της προετοιμασίας της χώρας στον τομέα του «σεξοτουρισμού», ο οποίος έχει γνωρίσει μία έκρηξη τα τελευταία χρόνια. Με τις συνθήκες ακραίας φτώχειας, κάτω από τις οποίες ζει μεγάλο κομμάτι του πληθυσμού, πολλά αγόρια και κορίτσια ωθούνται στην πορνεία από πολύ νεαρή ηλικία, ακόμη και από αυτήν των 9 ετών. Η Βραζιλ

  Την ώρα που το «μυστικό» της ηλεκτρονικής παρακολούθησης των προσωπικών δεδομένων –τηλεφωνίας και internet - εκατομμυρίων ανθρώπων από τις μυστικές υπηρεσίες των ΗΠΑ, γίνεται πρωτοσέλιδο σ’όλον τον κόσμο, σ’ένα ράντσο στην Καλιφόρνια συναντώνται ο πρόεδρος Obama με τον Κινέζο ομόλογο του Xi Jinping . Το τραγελαφικό της υπόθεσης είναι ότι ο Ομπαμα τάψαλε στον Χι γιατί ...οι Κινέζοι κάνουν βιομηχανική κατασκοπεία, και χακάρουν κυρίως υψηλή τεχνολογία με στρατιωτική χρήση. Όταν αυτοί που είναι ψηλά Μιλάνε για ειρήνη Ο απλός λαός ξέρει Πως έρχεται ο πόλεμος. Διάβασα λοιπόν στον 902. gr το παρακάτω απόσπασμα για την συνάντηση:  «Ο Αμερικανός πρόεδρος έκανε λόγο για «ειρηνική άνοδο» της Κίνας, ισχυριζόμενος ότι παρά τις αναπόφευκτες εντάσεις στην περιοχή και οι δυο χώρες επιθυμούν μια σχέση συνεργασίας. Από την πλευρά του ο Κινέζος πρόεδρος , … ανέφερε ότι η περιοχή του Ειρηνικού Ωκεανού διαθέτει αρκετό έδαφος και για τις δύο χώρες…» Σοκαρίστηκα. Λέω χοντρά

Ο υπαρκτός σοσιαλισμός ευαγγελίστηκε ότι «θα ανέβαζε την παραγωγικότητα των ανθρώπων σε ανήκουστη μέχρι τότε έκταση, με μια νέα διαμόρφωση της κοινωνίας χωρίς εκμετάλλευση». Ωστόσο, αποδείχθηκε από τον ανταγωνισμό των δύο στρατοπέδων στον 20 αιώνα, ότι το κέρδος κι ο καπιταλισμός υπήρξαν αποτελεσματικότεροι στην αύξηση της παραγωγικότητας. Κι ο υπαρκτός κατέρρευσε χωρίς ν’ανοίξει μύτη, γιατί ο κόσμος του το ήθελε, μέσω σύγκρισης των βιοτικών επιπέδων δώθε-κακείθεν. Κι ενώ το κέρδος κέρδισε την κούρσα της παραγωγικότητας, ο σοσιαλισμός στο σπιράλ της ιστορίας έφαγε τεράστιο πισωγύρισμα. Ποιος ξέρει σε πόσες γενιές και μετά από πόση φθορά της συστηματικής προπαγάνδας δυσφήμισης του, θα αποκτήσει πάλι κοινωνική δύναμη. Εν τω μεταξύ, οι σχεδόν διαφημιζόμενες ως «δημιουργική καταστροφή» επαναλαμβανόμενες οικονομικές κρίσεις, κλείνουν εργοστάσια, μετατρέπουν σύγχρονες παραγωγικές δυνάμεις σε σκραπ κι αυτόχειρες ανέργους, διαλύει τα κοινωνικά δίκτυα παραγωγής και την τεχνογνωσία.

  «Οι φορολογικοί παράδεισοι εξυπηρετούν αμέτρητους σκοπούς, αλλά κανένας τους δεν είναι για το κοινωνικό καλό:          Στηρίζουν τη μαζική φοροδιαφυγή.          Βασίζουν ένα παγκόσμιο σύστημα δωροδοκίας διεφθαρμένων αξιωματούχων.          Εξυπηρετούν τους λογαριασμούς εμπόρων ναρκωτικών, όπλων και τρομοκρατών.         Δημιουργούν πέπλα μυστικότητας μέσω εταιριών-όστρακων, που επιτρέπουν τη φοροδιαφυγή, την καταπάτηση γης και την περιβαλλοντική καταστροφή.         Οι μεγάλοι υποκινητές των διεθνών φοροπαραδείσων είναι οι ΗΠΑ, η Ελβετία και η Βρετανία. Πράγματι, πολλοί από τους μεγάλους παραδείσους, όπως οι βρετανικές Παρθένοι Νήσοι, Κέιμαν και Βερμούδες, είναι βρετανικά υπεράκτια εδάφη. Η κάλυψη της μυστικότητας για τρισεκατομμύρια δολάρια στην Καραϊβική έγινε με την υποστήριξη της αμερικανικής εφορίας IRS και την έγκριση της πολιτικής τάξης των ΗΠΑ και της Wall Street. Πόσα φορολογικά έσοδα χάνονται στους διεθνείς παραδείσους; Κι εδώ μόνο υποθέσεις μπορούμε