Μετάβαση στο κύριο περιεχόμενο

Αναρτήσεις

Προβολή αναρτήσεων από Μάιος, 2009

Ο οικουμενικός νταβατζής

Τι μας λένε «οι καλοί» για τις τράπεζες? Ότι φυλάνε τις πολύτιμες αποταμιεύσεις μας Ότι μας δίνουν και τόκο, σαν μέρισμα από τον μεγαλύτερο τόκο που εισπράττουν οι ίδιες όταν δανείζουν τα λεφτά μας στις επιχειρήσεις. Οι καλές μας οι τράπεζες μας παρουσιάζονται να μαζεύουν, φασούλι το φασούλι, τις μικρο-καταθέσεις των πολλών, για να τις κάνουν μεγάλα δάνεια για μεγάλα εργοστάσια, μεγάλα πλοία κι άλλα πολλά μεγάλα. Καθαρά πράγματα, ξεκάθαροι λογαριασμοί. Αν δεν υπήρχαν, θάπρεπε να τις εφεύρουμε. Αλλά και «οι κακοί», τι είναι αυτά που λένε? Ότι δανείζουν 3 και 4 φορές το ύψος των καταθέσεων που έχουν συγκεντρώσει. Ότι μη τύχει και εμφανιστούμε οι καταθέτες όλοι μιας τράπεζας να ζητήσουμε τα λεφτά μας. Δεν υπάρχουν λεφτά. Σκέτα ψηφιακά νούμερα στις οθόνες των υπολογιστών έγιναν! Ότι δανείζουν με βάση τους διεθνείς κανόνες 10 φορές τα δικά τους κεφάλαια. Με 10 εκατ. μετοχικό κεφάλαιο, δανείζουν άλλα 90 εκατ. Που τα βρίσκουν? Τα πληκτρολογούν στα κομπιούτερ τους. Αέρας κοπανιστός! Λένε ακόμα

Η μέγιστη ελευθερία. Αυτή του καταναλωτή.

« Δεν βγαίνουμε. Δεν υπάρχουν άλλα λεφτά Αυτά είναι όλα ». Αλλά « Είσαι ελεύθερος να τα κάνεις ότι θες ». Η μέγιστη ελευθερία. Αυτή του καταναλωτή. Στην πράξη, ότι βγάζουμε πάει σε πολύ χειροπιαστά πράγματα: το 24% πάει για τρόφιμα, το 20% για έξοδα κατοικίας (ενοίκιο, ρεύμα, νερό, θέρμανση, κλπ), το 10% για την υγεία, 8% για ταβέρνες, ξενοδοχεία, κλπ, το 7% για ένδυση-υπόδηση κι άλλο 7% για διαρκή καταναλωτικά αγαθά. Αισίως, ξεπεράσαμε το 75% του συνολικού εισοδήματος μας Το υπόλοιπο πάει σε μεταφορές, επικοινωνίες, εκπαίδευση, κλπ. ( Πηγή: ΕΣΥΕ, Έρευνα Οικογενειακών Προϋπολογισμών 2004/2005). Για ποια «καταναλωτική» ελευθερία λοιπόν μας μιλούν? Πώς να ασκήσω αυτή την ελευθερία μου στο να επιλέξω, δηλ., ανάμεσα σε δυο μάρκες μαγιονέζας, οδοντόκρεμας, τηγανιών, στερεοφωνικών ή αυτοκινήτων, κλπ,? Αφού στο σχολείο δεν μούδωσαν τέτοιες πρακτικές γνώσεις, στην τηλεόραση και στα άλλα μέσα δεν τους ενδιαφέρει το πρόβλημα μου και στη δουλειά, όπου χάνω τη μισή ζωή μου, κάνω μηχανικά άσχετα π

Τι είναι καπιταλιστική κρίση?

Ας δούμε πρώτα απ' όλα τι δεν είναι καπιταλιστική κρίση . Δεν είναι, λοιπόν, καπιταλιστική κρίση, *Το ότι 950 εκατομμύρια άνθρωποι υποφέρουν από πείνα, *Το ότι υπάρχουν 4,75 δισεκατομμύρια φτωχοί σε όλο τον κόσμο, *Το ότι υπάρχουν ένα δισεκατομμύριο άνεργοι σε όλο τον κόσμο, *Το ότι πάνω από το 50% του παγκόσμιου οικονομικά ενεργού πληθυσμού εργάζεται σε επισφαλείς συνθήκες , *Το ότι 45% του παγκόσμιου πληθυσμού δεν έχει πρόσβαση σε νερό , *Το ότι 3 δισεκατομμύρια άνθρωποι δεν έχουν πρόσβαση στις πιο στοιχειώδεις υπηρεσίες υγείας , *Το ότι 113 εκατομμύρια παιδιά δεν έχουν πρόσβαση στην εκπαίδευση και 875 εκατομμύρια ενήλικες συνεχίζουν να είναι αναλφάβητοι , *Το ότι 12 εκατομμύρια παιδιά πεθαίνουν κάθε χρόνο εξαιτίας απολύτως ιάσιμων ασθενειών, *Το ότι 13 εκατομμύρια άνθρωποι πεθαίνουν κάθε χρόνο εξαιτίας της καταστροφής του περιβάλλοντος , *Το ότι 16.306 είδη, μεταξύ των οποίων το ένα τέταρτο των θηλαστικών, απειλούνται με εξαφάνιση , γιατί όλα αυτά συνέβαιναν πριν από την κρίσ

"Επανάστασης Eγκώμιον" από την Monde

Όταν ο δ/ντής σύνταξης της εφημερίδας Monde Diplomatique -η οποία διαβάζεται απ'όλες τις καθώς πρέπει ελίτ του κόσμου- μιλά για την λαική επανάσταση, όπως στην συνέχεια, τύφλα νάχει Aυγή, Ριζοσπάστης, Αριστερά, κλπ; ( Σημαντικό : στην επιλογή που ακολουθεί, εκτός από τους τίτλους, δεν πρόσθεσα ούτε λέξη ..!) Υπάρχουν κοινωνικές τάξεις? Το 1988, ο πρόεδρος Μπους, ψάχνοντας για ένα ισχυρό επιχείρημα, κατηγόρησε τον αντίπαλό του από το Δημοκρατικό Κόμμα, τον Μάικλ Δουκάκη - έναν πλήρως ακίνδυνο τεχνοκράτη: « Θέλει να μας χωρίσει σε τάξεις . Αυτό είναι καλό για την Ευρώπη, αλλά εδώ είναι Αμερική ». Κοινωνικές τάξεις στην Αμερική! Καταλαβαίνει κανείς το μέγεθος μιας τέτοιας κατηγορίας. Ο νυν ένοικος του Λευκού Οίκου έκρινε επείγον να κατευνάσει τη λαϊκή οργή: «Ενα από τα σημαντικότερα διδάγματα της κρίσης είναι ότι η οικονομία μας δεν λειτουργεί παρά μόνο εάν είμαστε όλοι μαζί . [...] Δεν γίνεται να βλέπουμε έναν δαίμονα σε κάθε επενδυτή ή σε κάθε επιχειρηματία που προσπαθεί να βγάλει κ

Ανοδος του πολιτικού εξτρεμισμού!!!

"Κοινωνική αναταραχή φοβούνται οι Βρυξέλλες, που προβλέπουν ότι 8,5 εκατ. άνεργοι θα προστεθούν στους ήδη 20 εκατ. ανέργους της Ε.Ε. «Οδηγούμαστε προς μία κοινωνική έκρηξη», δηλώνει ο Ζ.Κ. Γιουνκέρ, για άνοδο του «πολιτικού εξτρεμισμού» κάνει λόγο ο Βλ. Σπίντλα. ....". Περισσότερα στο http://www.enet.gr/?i=news.el.oikonomia&id=41611 Ανακοινώνουν σε μας με μετριοπαθείς υπολογισμούς χαμηλότερα των αναμενόμενων ποσοστά ανεργίας, αλλά προειδοποιούν και τα αφεντικά τους για το τι να περιμένουν. Μην τους κατηγορήσουν μετά για ανικανότητα στη διαχείριση κρίσεων...

Για την πολλά υποσχόμενη γενετική

"Οι γενετικές έρευνες δεν είναι πανάκεια για τις ασθένειες" άρθρο στην Ελευθεροτυπία της 6/5/09 http://www.enet.gr/?i=news.el.episthmh-texnologia&id=41690 "....Μετά την χαρτογράφηση του ανθρώπινου γονιδιώματος το 2003, υπήρξε μέχρι σήμερα μια πραγματική ερευνητική «έκρηξη» σχετικά με το ποια γονίδια ευθύνονται για ποια ασθένεια και την ανακάλυψη νέων γονιδιακών θεραπειών , με το σκεπτικό ότι μπορούν να εντοπιστούν ένα ή λίγα γονίδια που ευθύνονται για κάθε ξεχωριστή ασθένεια και έτσι να υπάρξει μια στοχευμένη και πιο αποτελεσματική θεραπεία. Όμως, όσο η έρευνα προχωρά, τόσο τα πράγματα γίνονται πιο πολύπλοκα και γίνεται όλο και πιο συνειδητό ότι δεν αρκεί ο εντοπισμός μερικών γονιδίων για μια θεραπεία, αν μη τι άλλο λόγω της επίδρασης των υπολοίπων παραγόντων (διατροφή, περιβάλλον κλπ). Σε μερικές περιπτώσεις οι επιστήμονες εκτιμούν ότι η γενετική επίδραση δεν ευθύνεται σε ποσοστό πάνω από 10% για την εκδήλωση μιας ασθένειας ...." Μ'αρέσει όταν οι

Το ταξίδι του Νάρκισσου στον 20ο αιώνα

Στις αρχές του 20ου αιώνα ο «όλα σε ένα» επιχειρηματίας άρχισε να μοιράζει αρμοδιότητες: Τμήμα Σχεδιασμού Παραγωγής αρχικά, Λογιστήριο στη συνέχεια, Τμήμα πωλήσεων, κλπ. Η επιχείρηση άρχισε να δημιουργεί την εταιρική γραφειοκρατία της και η φιγούρα του αφεντικού χάθηκε πίσω από μια σειρά ‘ειδικών’. Ο μηχανικός Taylor έμεινε στην ιστορία ως ο πρώτος ‘ειδικός’ ο οποίος αναλύοντας με το χρονόμετρο τις μεθόδους και τα εργαλεία εκτέλεσης μιας εργασίας, μετέτρεψε τους εργαζόμενους σε απλά εκτελεστικά όργανα των εντολών των Τμημάτων Σχεδιασμού. Αυτό σε πρώτη φάση. Γιατί στη συνέχεια, ο «εξορθολογισμός» προχώρησε παραπέρα, μετατρέποντας τους εργαζόμενους σε απλά εξαρτήματα της γραμμής παραγωγής. Ηδη, από το 1920 περίπου η μαζική παραγωγή και το σύγχρονο marketing έκαναν την εμφάνιση τους στην αυτοκινητο-βιομηχανία του Henry Ford. Από την εποχή αυτή, ο εργαζόμενος έπαυε να είναι μάστορας, χάνοντας την αυτοεκτίμηση, αλλά και την διαπραγματευτική δύναμη του. Η τεχνική γνώση του απαλλοτριώθηκε από

Παροιμίες..

Αντάμωσα μ΄ένα φίλο απ΄ τα φοιτητικά χρόνια, ( διαβάζοντας ένα βιβλίο του ) ο οποίος μου θύμισε ότι οι ξενοσπουδαγμένοι, με την εισαγόμενη μεθοδολογία ανάλυσης και σκέψης, αδυνατούν να προσεγγίσουν τα ‘καθ’ημάς’ πράγματα. Και η όποια γνώση τους, είναι αδύνατον να επικοινωνήσει ‘ερωτικά’, (με την έννοια του συμ-πάσχω), μ΄όποιους υποφέρουν ή απλά ψάχνουν το νόημα. ( Από τα ‘καθ’ημάς’ και το ‘ερωτικά’ ελπίζω κάποιοι να αναγνώρισαν τον Μεγάλο Σαλονικιό, Κωστή Μοσκώφ). Αυτή η εισαγόμενη, ακαδημαϊκή, ‘εργαλειακή’ σχεδόν μεθοδολογία και γνώση, εξυπηρετεί μόνο αυτούς, που βάζουν την γνώση στην υπηρεσία των κυβερνώντων ή την χρησιμοποιούν για ίδιο συμφέρον. Γι΄αυτό κι εγώ, σήμερα, φεύγω στ΄άλλο άκρο, παραιτούμαι απ΄οποιαδήποτε προσπάθεια ανάλυσης, και δίνω τον λόγο στον ανώνυμο συμπατριώτη μας: Για να μην 'άγεσαι και φέρεσαι', να χτίζεις εαυτό αντί να χάνεσαι : «Χίλιες γνώμες να ακούς, Απ’τη δικιά σου μη ξεφεύγεις.» Για την έπαρση και για συνετισμό των από πάνω: «Οσο κυκλοφοράς καβάλα