Ιστορία γράφουν οι παρέες

  Προκαλεί ερωτηματικά η εντυπωσιακή ομοιότητα των εφαρμοζόμενων παγκοσμίως πολιτικών Covid από κράτη με ιστορία, κουλτούρα και πολιτικά συστήματα τόσο διαφορετικά μεταξύ τους! Οι πολιτικές που εφαρμόστηκαν ήταν εντυπωσιακά ίδιες παντού. Μόνο ως προς το   timing και το στυλ διέφεραν! Η απάντηση θα πρέπει να αναζητηθεί προς την κατεύθυνση του Παγκόσμιου Οργανισμού Υγείας, ο οποίος   είχε εγκαίρως ετοιμάσει την σχετική εργαλειοθήκη, μεταφρασμένη σ όλες τις γλώσσες του κόσμου. Βλέπεις, οι άνθρωποι της εξουσίας, σ’όλα τα γεωγραφικά μήκη και πλάτη και ανεξαρτήτως πολιτικού συστήματος,   είναι ίδιοι ως προς την βασική τους επιδίωξη:   την τήρηση της δημόσιας τάξης . Ο κίνδυνος κατάρρευσης των συστημάτων υγείας από ενδεχόμενη κορύφωση της πανδημίας, σε μια συγκυρία οξυμμένης κοινωνικής κρίσης (με ανεργία, ανασφάλεια, κοινωνική ανισότητα και τις επακόλουθες κινητοποιήσεις όπως τα κίτρινα γιλέκα, οι εξεγέρσεις στα προάστια, επανεμφάνιση μεγάλων απεργιών, κα) οδήγησε...

Ο πιο αρχέγονος, ο πατέρας όλων των φόβων, ο   φόβος του θανάτου. Φλέβα χρυσού βρήκαν αυτοί που χρησιμοποιούν τον φόβο για να κρατούν τους ανθρώπους «μαζεμένους». Μέχρι το 1990, όλη η δύση ζούσε με τον φόβο της κόκκινης   κομμουνιστικής αρκούδας! Παράλληλα και μέχρι και σήμερα, ζούμε τον τρόμο του πυρηνικού όλεθρου, της κλιματικής αλλαγής, τους μετεωρίτες που έρχονται από μακριά να πέσουν πάνω μας, τους ισλαμιστές και λοιπούς   τρομοκράτες, .... Αλλά ποιος ξεχνά και τις υγειονομικές βόμβες του Ειτζ, του άνθρακα, και τους διάφορους ιούς κι επιδημίες, από την νόσο των τρελλών αγελάδων μέχρι την νόσο των πτηνών και πόσα άλλα! Τόσο μακρυνά, αλλά και τόσο έντονα για όσους τα ζήσαμε. Με το Χόλυγουντ να υφαίνει το   μακάβριο χαλί του φόβου, με όλα τα παραπάνω, αλλά κι άλλα τρομακτικά σενάρια, για να χαλά τον ύπνο και του τελευταίου τηλεθεατή. Και τώρα, κοντά δύο χρόνια πανδημία Covid _19 και μόλις πρόσφατα ο ΠΟΥ μας δήλωσε ότι «πρέπει να μάθουμε να ζούμε με τον ιό»....