Ιστορία γράφουν οι παρέες

Από το διάγγελμα του πρωθυπουργού μας το Σάββατο, πριν την ψήφιση του 2ου μνημόνιου: (...) " Σε ό,τι με αφορά, ανέλαβα την ευθύνη και τον κίνδυνο να κάνω ό,τι μου αναλογεί για να φτάσουμε στην άκρη αυτής της διαδρομής. Και θα το κάνω ".  Κίνδυνο;  Aπό ποιόν και γιατί;   Εχουμε πόλεμο καλέ μας;

 «Αργά ή γρήγορα, µεγαλώνοντας, ερχόµαστε αντιµέτωποι µε την ιδέα του θανάτου. Πυκνώνουν γύρω µας οι απώλειες, οι φίλοι που φεύγουν. Ήµουν ανάµεσα σ' αυτούς που, ένα πρωί, στη διάρκεια των γυρισµάτων του Βλέµµατος του Oδυσσέα , βρήκαµε νεκρό, στο µικρό ξενοδοχείο της Φλώρινας, τον Τζιαν Μαρία Βολοντέ. » Όταν τον άγγιξα, η κρυάδα του θανάτου έγινε ταραχή. Ερώτηµα για µένα, για την ανθρώπινη µοίρα: Τι κάνει κανείς αν έχει µία µόνο µέρα να ζήσει... Πώς περνάει αυτή η µέρα... Πώς αισθάνεται σ' αυτό το µεταίχµιο, µε τη ζωή πίσω και το όριο µπροστά... » Θ.Αγγελόπουλος

  A ποκλειστικός εισαγωγέας γνωστής μάρκας αυτοκινήτων. Ξεφόρτωνε στο λιμάνι και φόρτωνε να ικανοποιήσει τις παραγγελίες που δεχόταν από τους ανά νομό αντιπροσώπους. Αυτοί, βάσει νόμου, ήταν αποκλειστικοί του συνεργάτες. Κοσμογυρισμένος ο εισαγωγέας μας, έβλεπε στα ταξίδια του ότι έξω το πράγμα πήγαινε αλλιώς. Εκεί οι ντίλερ δεν είχαν πλέον ταμπέλα μια μόνο μάρκα αυτοκινήτων, είχαν γίνει σουπερμάρκετ. Δεν ήταν πλέον αποκλειστικοί, πουλούσαν αυτοκίνητα από διάφορες μάρκες.  Με μια τέτοια εξέλιξη ο εισαγωγέας μας έβλεπε ότι οι αντιπρόσωποι του θα τον εκβίαζαν. Θα διεκδικούσαν μεγαλύτερο κομμάτι από το δικό του κέρδος, διαφορετικά θα πουλούσαν άλλα αυτοκίνητα.  Κατέστρωσε λοιπόν ένα απλό σχέδιο. Προ δεκαπενταετίας περίπου, άρχισε να τους φορτώνει με αυτοκίνητα «επί πιστώσει» . Συνηθισμένη πρακτική στο εμπόριο . Οι αντιπρόσωποι γέμισαν τις εκθέσεις τους με όλα τα μοντέλα, πουλούσαν ευκολότερα και περισσότερο, πλήρωναν με την πώληση, κι όλα καλά. Δουλειές με φούντες. Με τα χρόνια και με δε

O ταν μιλούν για "κρίση εξωτερικού χρέους", εννοούν "κρίση στο μηχανισμό είσπραξης των φόρων". Δεν φθάνουν δηλ. τα έσοδα του κράτους για να ικανοποιηθούν οι απαιτήσεις των  ξένων δανειστών. Οι κυβερνήσεις των χρεωμένων χωρών έχουν μεταβληθεί σε «ευγενείς»- φοροεισπρακτόρες μιας φεουδαρχικής τραπεζοκρατίας. Όταν δεν κάνουν σωστά τη δουλειά τους, η ανώτερη ιεραρχία της αυλής τους ειρωνεύεται, τους εμπαίζει, τους «καίει». Αν κατ’εξακολούθηση κλέβουν και μοιράζονται με τις ντόπιες παρέες τους (οι περίφημοι πέντε νταβατζήδες στην Ελλάδα, ή η μαφία στην Ιταλία, κλπ) τους φόρους και τα κέρδη του βασιλιά, τότε ο τελευταίος αντικαθιστά τους …δημοκρατικά εκλεγμένους πολιτικούς,   με   δικούς του ανθρώπους (Παπαδήμος, Μόντι, κλπ) . Οι παγκόσμιες τράπεζες μετά το ’80 διείσδυσαν και ελέγχουν πέρα από την αμερικάνικη κυβέρνηση την πλειονότητα των μηχανισμών και στην Ευρώπη. Ο Μόντι πρόεδρος του Τ rilateral Commission , o Παπαδήμος μέλος!!! Από τα πρώτα ραντεβού πούκανε ο νέος

Όταν οι Μερκοζύ, οι λοιποί λαομίσητοι ηγέτες του Ευρωπαικού κατεστημένου, η ΝΔ με τον Καρατζαφέρη, ο Μητσοτάκης και σύσσωμα τα ελληνικά ΜΜΕ καταφέρονται …σκαιότατα κατά του Γιωργάκη μας, εγώ συγγνώμη, αλλά ενστικτώδικα οδηγήθηκα να πάρω την πλευρά του διωκόμενου και να συνταχθώ μαζί του. Δεν ξέρω αν κάνοντας γιόγκα ή διαλογισμό συμβουλεύτηκε τον παγκοσμίας κλάσεως "αλητάμπουρα" που ήταν πατέρας του και άκουγε στο όνομα Αντρίκος Δεν με νοιάζει αν σαν Αμερικανάκι παιδί της Μάργκαρετ και παίρνοντας   γραμμή από τους κατά το ήμισυ συμπατριώτες του, προκειμένου να αναγκάσει τους Ευρωπαίους ηγέτες να υπακούσουν στη "φωνή του κυρίου" ερέθισε τις αγέλες των κεφαλαιαγορών, που όρμησαν στην κατηφόρα Μ’αφήνουν παγερά αδιάφορο οι κρίσεις περί ανεπάρκειας, αλαζονείας ή τυχοδιωκτισμού του από πολιτικούς του αντιπάλους, δελφίνους ή όλους εκείνους εκείνους που συνήθισαν να αναπαράγουν τις πολιτικάντικες ατάκες του Τράγκα Μου αρκεί που με την απρόβλεπτη ενέργεια του "έκ

Του Gabor Steingart, αρχισυντάκτη της γερμανικής οικονομικής εφημερίδας Handlesblatt.   Ο ταν σ’ έχουν προσκαλέσει στον τόπο τους οι φίλοι σου, θα ήθελες φεύγοντας να μπορέσεις να πεις ότι «ήταν πολύ όμορφα» και πως εντυπωσιάστηκες απ’ όσα είδες. Δυστυχώς, για τα είκοσι μέλη της ερευνητικής ομάδας της Handlesblatt που επισκέφτηκαν την Ελλάδα προκειμένου να συλλέξουν πληροφορίες γύρω από το επίκεντρο της κρίσης, στάθηκε αδύνατο να κοιτάξουν πίσω κατά τρόπο ευχάριστο. Αναμφίβολα, τις τελευταίες μέρες συναντήσαμε γενναίους Ελληνες, που αντιμάχονται την κρίση - μια κρίση που είναι πιο δυνατή απ’ αυτούς. Παρά ταύτα, η κυρίαρχη αίσθηση ήταν διαφορετική: Είχαμε έρθει σε μια εξουθενωμένη χώρα, μια χώρα που κουβαλάει στις πλάτες ένα διπλό βάρος - εκείνο του τεράστιου χρέους για το οποίο ευθύνεται η ίδια και εκείνο μιας πολιτικής διάσωσης από πλευράς της Ευρώπης, που κάνει τα πράγματα χειρότερα. Τα αποτελέσματα που έχουν πετύχει οι «σωτήρες» της Ελλάδας είναι αποκαρδιωτικά: Η πα

Το νιάτο σίγουρα δεν έχει ξεκάθαρη άποψη για το κούρεμα του χρέους, τα CDS, τον αφελληνισμό των τραπεζών μας ή τα 10-20 χρόνια λιτότητας που μας επιφυλάσσουν. Το πιθανότερο είναι να πήρε στις τρυφερές του πλάτες την ανεργία και την απόγνωση των γονιών του. Είχε δεν είχε την υποστήριξη των γονιών του, μούτζωσε-έφτυσε αυτούς που τους βολεύει ανέκαθεν να μπερδεύουν αμήχανα την ψιχάλα με το σάλιο. Κι αυτοί συνέχισαν να χειροκροτούν!. Μην τολμήσει κανείς ν'αγγίξει το παλληκάρι . Εκανε την υπέρβαση του. Οπως όλοι οι μεταξύ μας άγνωστοι ήρωες, με μια ανοιχτή παλάμη σαν άλμπουρο, παρέλασε αφήνοντας πίσω εγκληματίες, προδότες, δειλούς, άβουλους και ποιητές.

Από συνέντευξη που έδωσε ο Dietmar Bartsch, Αντιπρόεδρος της κοινοβουλευτικής ομάδας του κόμματος της γερμανικής Αριστεράς (Die Linke) (βλ.εδώ) : "H Aριστερά σε καμία περίπτωση δεν τάσσεται υπέρ της ανεξέλεγκτης χρεοκοπίας της Ελλάδας, τονίζει ο Bartsch. «Δεν είναι αυτό το θέμα. Εάν δεν καταπολεμηθούν αποφασιστικά τα αίτια της κρίσης , η κρίση θα οξυνθεί και οι αποφάσεις σε επίπεδο ΕΕ θα επιδεινώσουν ακόμη περισσότερο την κατάσταση στις χώρες που δέχονται οικονομική στήριξη». Στην Ελλάδα, π.χ. , κατέχουν 2.000 οικογένειες το 80% του πλούτου της χώρας . Κάτι θα πρέπει να γίνει σε αυτή την κατεύθυνση. Και για ποιό λόγο δεν ασκούνται πιέσεις για να σταματήσει η Ελλάδα να είναι η 3η χώρα σε εξοπλιστικές δαπάνες ; Χρειάζεται και ένα είδος Σχεδίου Μάρσαλ για να ανακάμψει η χώρα . Το ένα πακέτο μετά το άλλο και τώρα η μόχλευση του ΕΤΧΣ μπορούν να οδηγήσουν σε χάος».

Σύμφωνα με το δελτίο τύπου της 01/10/2011 με τί τλο Full finance package secured for project portfolio της European Goldfields Ltd η πολυδιαφημισμένη επένδυση/συμφωνία με την Qatar Holding LLC ( Κατάρ) έχει τα  εξής τρία κύρια σημεία:   Ø       Ευρώ 445 εκατ. (600 εκατ. δολ.ΗΠΑ) ως δάνειο του Καταρ στην European Goldfields o        7ετούς διάρκειας, o        με περιθώριο επιτοκίου7% επί του Libor (0.55%), o        αποπληρωμή με 8 δόσεις, αρχής γενομένης από το 2015, και εξασφαλίσεις       προσημείωση στα πάγια της εταιρείας στην Ελλάδα, και       εγγυήσεις από τους κύριους μετόχους του 22% των μετοχών της εταιρείας (έναντι C$9,08 εκάστη)   όρος της συμφωνίας –μεταξύ άλλων- είναι να δανείσουν την εταιρεία τους και οι σημερινοί μέτοχοι της, αλλά χωρίς εξασφαλίσεις, το ποσό των Ευρώ 111 εκατ ( US $150 εκατ.)   Ø       Ευρώ 128 εκατ. για τη μεταβίβαση   18 . 202 . 687 μετοχών έναντι C$10 εκάστη ( το 9 , 9% της εταιρείας ) . Πωλητές είναι οι ΑΚΤΩΡ και ο κ.Κούτρας προσωπι

Σιωπή πληροφόρησης από την Ισλανδία. Γιατί; Αν κάποιος πιστεύει ότι δεν υπάρχει λογοκρισία σήμερα, ας μου πει πώς, ενώ βομβαρδιζόμαστε με ειδήσεις για το τι συνέβη στην Αίγυπτο και τι παίχτηκε στη Λιβύη, δεν γράφτηκε ποτέ τι συμβαίνει στην Ισλανδία: Στην Ισλανδία ο λαός κατάφερε, να παραιτηθεί η κυβέρνηση, εθνικοποίησε τις μεγαλύτερες τράπεζες, αποφάσισε να μην πληρώσει το χρέος που είχαν δημιουργήσει αυτές στην Μ. Βρετανία και την Ολλανδία λόγω της κακής τους διαχείρισης και κατέληξε να δημιουργήσει ένα λαϊκό σώμα για την αναδιαμόρφωση του συντάγματος. Και όλο αυτό με ειρηνικές διαδικασίες. Μια πραγματική επανάσταση κόντρα στην εξουσία που τους οδηγούσε κι αυτούς στην φτώχεια. Εδώ, γιατί δεν μπορέσαμε να μάθουμε τίποτα γι' αυτά τα γεγονότα τα τελευταία δύο χρόνια; Τι θα γινόταν αν όλοι οι Ευρωπαίοι πολίτες έπαιρναν παράδειγμα; Αυτή είναι εν συντομία η ιστορία: 2008. Εθνικοποιείται η κύρια τράπεζα της χώρας. Καταρρέει το νόμισμα, σταματάει η λειτουργία τ