Όλοι οι συνειρμοί μου, όλοι οι συλλογισμοί μου, ευχάριστη ανακάλυψη . Παιχνίδια του μυαλού, πολύχρωμα βεγγαλικά, γοητεία αποκάλυψης. Με το μολύβι, όμως και το πληκτρολόγιο, αυτό που μένει τελικά, κοινοτοπίες. (Θέλει τέχνη να πλάσεις λάσπη ουράνιες αλήθειες…) Ξέρω όμως ότι και η πέννα μου δεν είναι δα πινέλο ζωγραφικής. Όμως εξακολουθώ να γράφω. Με την ίδια ματαιοδοξία, το ίδιο πάθος του ερασιτέχνη ζωγράφου, που στοιβάζει τα έργα στην αποθήκη του σπιτιού του. Δεν θ’αλλάξει ο κόσμος με τα γραπτά μου. Βοηθάνε όμως εμένα τον ίδιο: κείμενο το κείμενο, ξύλο το ξύλο, δένω την σχεδία και επιπλέω σε μια θάλασσα σύγχυσης. Άλλα είναι τα δυνατά ξύλα της κι άλλα απλά γεμίζουν τα κενά. - Servez-vous !
Group Therapy γι'αγανακτησμένα παιδιά...