Μετάβαση στο κύριο περιεχόμενο

Youtube-RT.DE: Γερμανo-ρωσικός πόλεμος προπαγάνδας

 

Όπως μ’όλους τους πολέμους, οι μηχανές της προπαγάνδας ξεκινούν πολύ πριν την κήρυξη τους. 

Στον απόλυτο έλεγχο που ασκούν οι ολιγάρχες της δύσης στο παραδοσιακό (τηλεόραση, εφημερίδες, κλπ) σύστημα ενημέρωσης των λαών, το διαδίκτυο εμφανίστηκε ως ευκαιρία εκδημοκρατισμού,  για να διαπιστωθεί όμως πολύ γρήγορα ότι οι χρήστες του, με συντριπτική πλειοψηφία, προσέφευγαν για την ειδησεογραφική ενημέρωση τους στην ηλεκτρονική έκδοση των εντύπων, που μέχρι τότε προτιμούσαν. Οπότε κανένα πρόβλημα…

Πριν μερικά χρόνια, ωστόσο, και στα πλαίσια ενός τεράστιου fake story που ακούει στο όνομα russia-gate, άρχισαν τα κυρίαρχα μέσα να συνειδητοποιούν ότι ρωσικά και κινεζικά media έχουν ανέβει πολύ στις προτιμήσεις ενός κοινού, με ιδιαίτερα ηλικιακά και πολιτικά χαρακτηριστικά, το οποίο είχε γυρίσει την πλάτη στα «επίσημα» μέσα. Σχετικό είναι το δημοσίευμα της Wall Street Journal του 2017 (https://www.wsj.com/articles/russia-state-news-outlet-rt-thrives-on-youtube-facebook-1508808937) από το οποίο προέρχεται και ο παρακάτω πίνακας.

 

 Τι μας λέει ο πίνακας αυτός; Το κύριο αγγλόφωνο κανάλι μιας ρωσικής εταιρείας (που έχει κι άλλα ξενόγλωσσα κανάλια εννοείται…), το RT –αρχικά του Russia Today που ιδρύθηκε μόλις το 2005- έχει αριθμό συνδρομητών και προβολών των βίντεό του ίδιο σχεδόν με του CNN και πολύ-πολύ μεγαλύτερο από του FOX! Αθροιστικά μαζί με τα άλλα κανάλια που διαθέτει το RT, συγκαταλέγεται σύμφωνα με το άρθρο αυτό μεταξύ των ειδησεογραφικών καναλιών του Youtube με την μεγαλύτερη επισκεψιμότητα. Το γεγονός αυτό, πέραν την πολιτικής διάστασης του, συνεπάγεται και την απόδοση σημαντικών εσόδων από διαφημίσεις, τόσο στο Youtube, όσο όμως και για το RT.

Η ιδιοκτήτρια εταιρεία του RT κατηγορήθηκε ότι ελέγχεται από το ρωσικό κράτος, γεγονός που επέτρεψε στην κυβέρνηση των ΗΠΑ (με βάση νόμο που ψήφισε για τον σκοπό αυτό) να την χαρακτηρίσει ως «ξένο πράκτορα», θέτοντας έτσι αυστηρά πλαίσια λειτουργίας της, απαιτώντας ακόμη  και γνωστοποίηση των μετακινήσεων των δημοσιογράφων των καναλιών της. Τα βίντεο των διαφόρων καναλιών της ρώσικης αυτής εταιρείας, επιτρέπεται να προβληθούν στο Youtube έχοντας όμως ως χαρακτηρισμό ότι είναι στην ουσία «προπαγανδιστικό υλικό ξένης χώρας». Εννοείται ότι οι Ρώσοι και οι Κινέζοι δεν είναι οι πρώτοι διδάξαντες στην λειτουργία κρατικοδίαιτων μέσων ενημέρωσης με παγκόσμια εμβέλεια και επιρροή. Το BBC της Βρετανίας, η Deutsche Welle της Γερμανίας ή το Radio Free Europe των ΗΠΑ είναι τα πιο χαρακτηριστικά παραδείγματα μέσων που εκπέμπουν σε πολλές ξένες γλώσσες. Για να μην αναφερθούμε, επιπρόσθετα, ότι η Ρωσία σε αντίθεση με την Κίνα, δεν έχει αναπτύξει το δικό της Internet, με αποτέλεσμα οι διάφορες πλατφόρμες με τους αλγορίθμους τους να παρεμβαίνουν κατά το δοκούν (βλ.παρέμβαση σε εκλογικές διαδικασίες, ροζ επαναστάσεις, καθιέρωση νέων πολιτικών φορέων, κλπ).

Στην ευρωπαϊκή δημοκρατική Γερμανία σήμερα γίναμε μάρτυρες της απόλυτης λογοκρισίας.  Ηδη από τα μέσα Σεπτεμβρίου, παραμονές των Γερμανικών εκλογών (…), είχε απαγορευθεί το RT DE για λόγους παραπληροφόρησης COVID! Σήμερα το Υoutube μπλόκαρε, δηλ.εξαφάνισε, τόσο το ίδιο το RT όσο κι ένα άλλο κανάλι ιδίων συμφερόντων (το Der Fehlende Part-DFP), επειδή το τελευταίο δεν σταμάτησε δήθεν την διάχυση ψευδών ειδήσεων για την …πανδημία. Κι εδώ είναι που ο πιο πρόσφατος εχθρός της Δύσης, η πανδημία, στον οποίο κηρύξαμε τον πόλεμο (όπως αναπαράγουν συνεχώς τα ειδησεογραφικά μέσα), γίνεται αφορμή κι αιτία να ληφθεί αυτή η απόφαση. Για να χρησιμοποιηθεί η τόσο ευτελής δικαιολογία της πανδημίας, σημαίνει ότι δεν υπήρξαν άλλες παραβάσεις δημοσιογραφικής δεοντολογίας που να επιτρέψουν μια τόσο χοντροκομμένη μορφή λογοκρισίας.

Το θέμα έγινε μεγάλη είδηση σε όλα τα δυτικά μέσα. Tο Υπουργείο Εξωτερικών της Ρωσίας κατηγόρησε ευθέως την Γερμανική κυβέρνηση για λογοκρισία και ως υπεύθυνη για την πρωτοβουλία του Youtube, απειλώντας  ότι θα επιβληθούν αντίστοιχα μέτρα και στα γερμανικά μέσα ενημέρωσης που δραστηριοποιούνται στη Ρωσία. Επιπλέον, η Ρωσία απείλησε την ιδιοκτήτρια της Youtube εταιρεία Google,  ότι αν το Youtube δεν ανακαλέσει την απόφαση του θα εξοβελιστεί από την ρωσική επικράτεια. Ενώ υπό εξέταση μπαίνουν και η Google και το Facebook για ύποπτες συμπεριφορές στην διάρκεια των πρόσφατων εκλογών στην Ρωσία, αλλά και για λιγότερο διφορούμενα θέματα όπως η προώθησης της παιδικής πορρνογραφίας ή της σεξουαλικής εκμετάλλευσης γυναικών.  Το διακύβευμα της ρώσικης απειλής, βεβαίως, δεν είναι τόσο τα διαφημιστικά έσοδα που εξασφαλίζει αυτή η αγορά, όσο και η απώλεια της δύναμης πολιτικής παρέμβασης που προσφέρουν στη Δύση οι περίφημοι αλγόριθμοι τους.

Αξίζει να σημειωθεί ότι με μια γρήγορη έρευνα στο Google συνειδητοποιεί κανείς ότι οι τριβές/απαγορεύσεις/λογοκρισία των ρωσικών και κινεζικών μέσων ενημέρωσης είναι γενικευμένο πλέον φαινόμενο τα τελευταία χρόνια σε πολλές δυτικές χώρες (Βρεττανία, ΗΠΑ, βαλτικές χώρες, …). Μένει να δούμε το πόσο οριστική θα είναι η απαγόρευση της Υoutube και τι συνέπειες θα έχει αυτή στο μέτωπο του πόλεμου της προπαγάνδας και στην ανέγερση τοίχους επικοινωνιακής απομόνωσης και για την Ρωσία.

Σχόλια

Δημοφιλείς αναρτήσεις από αυτό το ιστολόγιο

Μπαλόνια πάρτυ αξίας $1 εκατ.

  Για πρώτη φορά μεταφράζω δημοσίευση ενός ατόμου που παρακολουθώ κι εκτιμώ αφάνταστα, της Caitlin Johnstone , για ένα θέμα που το έπαιξαν πρόσφατα τα μίντια ακατάπαυστα. Πρόκειται για τα τρία υποτιθέμενα κατασκοπευτικά μπαλόνια/αερόστατα της Κίνας που κατέρριψαν με πυραύλους αέρος-αέρος οι ΗΠΑ. Αποφάσισα να το κάνω γιατί με την αδιάσειστη τεκμηρίωση που δίνουν οι παραπομπές-υπερσυνδέσεις της Caitlin , αποκαλύπτεται όλη η απάτη και την ίδια στιγμή αποτυπώνεται μια ακόμη κλασική περίπτωση   αμερικάνικης προπαγάνδας. Ως case study της προπαγάνδας των ΗΠΑ μου προκάλεσε το ενδιαφέρον, στα πλαίσια του τρίπτυχου που με στοίχειωσε τα τελευταία χρόνια «Προπαγάνδα - Φόβος - Έλεγχος του Νου» ή κοινωνικός έλεγχος.  Κι όλα αυτά σε μια περίοδο, που             - γινόταν ένα άνοιγμα φιλίας προς την Κίνα με την προγραμματισμένη επίσκεψη του υπουργού εξωτερικών των ΗΠΑ στην Κίνα (η οποία τελικά ακυρώθηκε) -           συνέβη ένα από τα σοβαρότερα περιβαλλοντικά ατυχήματα στο Οχάιο με τον εκτρο

Η Αμερικανική ηγεμονία και οι κίνδυνοί της: η άποψη της Κίνας

Οταν οι Κινέζοι αποφασίζουν να ανοίξουν το στόμα τους, το κάνουν με 9 σελίδες κείμενο και δίνουν τροφή (πιό επίσημη πηγή από το Υπουργείο Εξωτερικών της δεύτερης  παγκόσμιας υπερδύναμης δεν υπάρχει!) σε κάθε πικραμένο τριτοκοσμικό που φοβάται να τα βάλει με τις ΗΠΑ. Στο επίσημο αυτό κείμενο που δόθηκε στην δημοσιότητα μέσα σε 'πολεμικό' κλίμα (κατάρριψη του μετεωρολογικού μπαλονιού, συνεχείς προκλήσεις στα στενά της Ταιβάν, η "φιλία" των κινέζων με τους επιτιθέμενους στην Ουκρανία Ρώσους, ...) παρατίθεντα ιστορικά και λοιπά πολύ συγκεκριμένα στοιχεία - συχνά αντλημένα από αμερικάνικες πηγές- για  - την πολιτική ηγεμονία: πραξικοπήματα ανά τον κόσμο, δόγμα Μονρόε στην λατινική Αμερική, πορτοκαλί-και κόκκινες και λοιπές έγχρωμες "επαναστάσεις" στην Ευρασία, αραβική άνοιξη στην Αφρική, κλπ,  - την στρατιωτική ηγεμονία: με αριθμούς οι εκατοντάδες πόλεμοι ανά τον κόσμο που κήρυξαν οι ΗΠΑ με τις χιλιάδες θύματα, οι στρατιωτικές βάσεις ανά την υφήλίο, κλπ, - την ο

Η ζωή μετά (...τον πόλεμο στην Ουκρανία)

 Εν είδει διαλόγου, για το πώς προβλέπεται ο κόσμος μετά τον πόλεμο στην Ουκρανία, δύο αναλύσεις: αυτή του πολλά βαρύ ευρωπαικού Carnegie και ως αντίλογος μια ανάλυση από το southfront.org After Russia's War Against Ukraine: What Kind of World Order?   https://carnegieeurope.eu/2023/02/28/after-russia-s-war-against-ukraine-what-kind-of-world-order-pub-89130 There is a growing perception that the liberal world order is coming to an end. While the current multilateral system may be weakened by the return of geopolitics, economic interdependence and transnational ties will prevent a complete lapse into anarchy. The Russian war against Ukraine and the growing U.S.-China rivalry will have a profound effect on the future of the world’s political organization. The West’s hope for an international system based on democracy, rule of law, and multilateral cooperation—which had already lost plausibility in recent years—now looks wholly unrealistic. Current trends and recent strateg