Μετάβαση στο κύριο περιεχόμενο

Το παζλ της οικονομικής επικαιρότητας

Το Ecofin σήμερα (02/12/09) θα αποφασίσει και τυπικά την υπαγωγή της Ελλάδας στο άρθρο 104/8 της Ευρωπαικής Συνθήκης, στο άρθρο της περίφημης Επιτήρησης, στο οποίο εντάσσεται η χώρα/μέλος που δεν πήρε τα απαραίτητα μέτρα για τη μείωση του ελλείμματος κάτω απ’το 3%.  
Τον Φεβρουάριο είναι προγραμματισμένο να περάσει στο άρθρο 104/9, οπότε θα πρέπει να στέλνει σε τριμηνιαία βάση τα στοιχεία για την πορεία του προϋπολογισμού στις Βρυξέλλες, αλλά και για την πορεία υλοποίησης των μέτρων που θα ληφθούν.  
Ομως, «η ένταξη της Ελλάδας στο άρθρο 104/11, όπου είτε θα πληρώνει πρόστιμο είτε θα υπάρξει περικοπή των κοινοτικών κονδυλίων, αν και θεωρείται δύσκολο να γίνει, δεν αποκλείστηκε κατηγορηματικά από αρμόδιους παράγοντες του υπουργείου» (!!!).  

Την Πέμπτη 03/12/09 το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο (ΔΝΤ), από κοινού με την Κομισιόν, θα πραγματοποιήσουν επίσημη επίσκεψη στην Αθήνα! Θα παν στο Εθνικό Λογιστήριο, θα κατεβάσουν τα βιβλία μας να τα ξεψαχνίσουν και να κάνουν τις "συστάσεις" τους. «Ο σκοπός της παρουσίας τους στην Ελλάδα είναι να διαπιστώσουν τις προθέσεις της νέας κυβέρνησης σχετικά με τη λήψη των απαραίτητων διαρθρωτικών μέτρων που θα οδηγήσουν σε μία διατηρήσιμη μείωση του ελλείμματος». 
 (Συγγνώμη: στα χρόνια της νεοδημοκρατικής απογραφής και επιτήρησης οι τηλεοράσεις μας είχαν λυσσάξει με την επιτήρηση. Ακούσατε τίποτα αυτές τις μέρες απ΄τα Μέσα Μαζικής εΞημέρωσης?)


Όταν μια χωρά πτωχεύει μπαίνει υπό την εποπτεία του ΔΝΤ, γίνεται μια ρύθμιση χρεών και της επιβάλλουν ποια πολιτική και πως θα την ακολουθήσει. Με λίγα λόγια, ένα έργο που το βλέπουμε συνέχεια τα τελευταία σαράντα χρόνια, η χώρα χάνει μέρος της ανεξαρτησίας της. Στην περίπτωσή μας, χάρη της ευρωζώνης, μπήκαμε υπό την αυστηρή εποπτεία της Κομισιόν και της Eurostat. Αυτό σημαίνει ότι για την αύξηση των συντάξεων, του μισθού των δασκάλων και τους φόρους που θα πληρώσουμε, θα έχει μεγαλύτερη βαρύτητα ο λόγος της Φράου Μέρκελ από όχι της εκάστοτε ελληνικής κυβέρνησης.


Με το χρέος μας να έχει ξεπεράσει τα 290 δις Ευρώ, σύμφωνα με τα τελευταία διαθέσιμα στοιχεία της BIS (Τράπεζα Διεθνών Διακανονισμών στοιχεία Ιουνίου) τα χαρτοφυλάκια των τραπεζών τριών μόνο χωρών της ευρωζώνης (Γερμανίας, Γαλλίας και Ιταλίας), είναι «φορτωμένα» με 122 δισ. ευρώ ελληνικών κρατικών ομολόγων. Περίπου τα μισά...Αυτές οι τράπεζες  βλέποντας να αυξάνει ο επενδυτικός κίνδυνος και οι ζημιές τους από την παρακράτηση αυτών των ομολόγων που έχουν, ασκούν πιέσεις στις κυβερνήσεις τους και την Κομισιόν για «να υποχρεωθεί η Ελλάδα σε αυστηρότερη δημοσιονομική πολιτική".

Η οικονομική επικαιρότητα του τελευταίου δεκαπενθήμερου που προηγήθηκε των παραπάνω εξελίξεων της επιτήρησης ήταν πολύ πυκνή. Τα κομμάτια του παζλ πέφταν στο τραπέζι μέρα παρά μέρα, αλλά το σενάριο του έργου που παίχθηκε δυσανάγνωστο. Aς προσπαθήσουμε να τα βάλουμε σε τάξη, μπας και δούμε την εικόνα, που τόσο εντέχνως μας κρύβουν τα Μέσα:

Στις 15/11 διαβάσαμε ότι οι ελληνικές εμπορικές τράπεζες κλήθηκαν να διαχειριστούν τη χειρότερη δοκιμασία μετά το ξέσπασμα της χρηματοπιστωτικής κρίσης: τη σταδιακή αντικατάσταση των 40 δισ. ευρώ που έχουν αντλήσει από την Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα (ΕΚΤ), το μεγαλύτερο μέρος των οποίων, τα 28,5 δισ. ευρώ, λήγουν τον προσεχή Ιούνιο. «Στη δημοπρασία του Δεκεμβρίου της ΕΚΤ οι εγχώριες τράπεζες είτε δεν θα συμμετάσχουν είτε θα αντλήσουν περιορισμένα κεφάλαια, καθώς η Τράπεζα της Ελλάδος έχει βάλει φραγμό στην άντληση πρόσθετων κεφαλαίων από την ΕΚΤ θεωρώντας ότι έχουν κάνει κατάχρηση». Για την στάση του αυτή ο κος Προβόπουλος, ως τοποτηρητής των ξένων συμφερόντων στη χώρα μας, σχολιάστηκε επωνύμως με κολακευτικότατα σχόλια από τους Financial Times.


«Οι ελληνικές τράπεζες έκαναν κατάχρηση της χρηματοδοτικής βοήθειας της ΕΚΤ όχι τόσο γιατί αντιμετώπιζαν πρόβλημα ρευστότητας όσο για την αποκόμιση «εύκολων» κερδών εκμεταλλευόμενες τις επιτοκιακές διαφορές». Στην παραπάνω συνέντευξή του στην «Κ», ο κ. Προβόπουλος επισήμανε επίσης ότι "αν κάποιες τράπεζες εκμεταλλεύονται τη συγκεκριμένη ρευστότητα, δίκην κερδοσκοπικού arbitrage, δεν πράττουν σωστά".


Ας σημειωθεί εδώ ότι η  Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα (ΕΚΤ) αναμένεται να καταργήσει το έκτακτο πρόγραμμα παροχής 12μηνων δανείων στον κλάδο, με βασικό επιτόκιο 1%.  Οπως υποστηρίζει το Bloomberg, η εξέλιξη αυτή αναμένεται να επηρεάσει τις πλέον ευάλωτες οικονομίες της Ευρωζώνης, όπως είναι η Ιρλανδία και η Ελλάδα, που προς το παρόν ευνοούνται από τα έκτακτα μέτρα ενίσχυσης της ρευστότητας των τραπεζών, διότι πολλά από αυτά τα κεφάλαια διοχετεύονται στην αγορά κρατικών ομολόγων για τη χρηματοδότηση των δημοσιονομικών ελλειμμάτων. Σημειώνεται ότι με την χρηματοδότηση αυτή διαπράχθηκε ένα μεγαλύτερο σκάνδαλο του πακέτου των 28 δις: οι ελληνικές τράπεζες έκαναν κατάχρηση αυτής της διευκόλυνσης, αντλώντας μεγαλύτερο ποσοστό από αυτό που δικαιούμασταν ως χώρα, τη στιγμή που για μικρότερα του έτους διαστήματα ο δανεισμός τους θα τους κόστιζε φθηνότερα. Το δημόσιο πλήρωνε για τα ομόλογα του 5% στις τράπεζες που τα αγόραζαν, αυτές χέρι-χέρι τα ενεχυρίαζαν στην ΕΚΤ όπου δανειζόταν με 1%. Κέρδος 4% με πελάτη το δημόσιο, χωρίς να αγγιχθεί καθόλου η ρευστότητα των!!!

Τις ίδιες ημέρες ο ξένος τύπος, εν χορώ με τις εταιρείες αξιολόγησης της πιστοληπτικής ικανότητας της χώρας μας, προανήγγειλαν την πτώχευση μας!. Με την υποβάθμιση της πιστοληπτικής ικανότητας της χώρας μας από τους ξένους οίκους, "οι εγχώριες τράπεζες θα βρεθούν αντιμέτωπες όχι μόνο με την αύξηση του κόστους δανεισμού, αλλά κυρίως με την περιορισμένη διαθεσιμότητα των επενδυτικών κεφαλαίων".

 Ο μεγαλύτερος φόβος των, ωστόσο, είναι το 2010 να έχουμε υποβάθμιση της πιστοληπτικής αξιολόγησης της χώρας και παράλληλα η ΕΚΤ να αποφασίσει να αποδέχεται ως εγγύηση για τη χορήγηση ρευστότητας μόνον υψηλής ποιότητας τίτλους. Ο συνδυασμός αυτός θα μπορούσε να έχει εφιαλτικές επιπτώσεις για την άντληση ρευστότητας από τις ελληνικές τράπεζες.


Με αυτούς τους φόβους να είναι παραπάνω από πραγματικοί «η ΤτΕ ζητά με έμφαση από τις εμπορικές τράπεζες να κινηθούν γρήγορα και να φροντίσουν από τώρα για την εξεύρεση εναλλακτικών πηγών ρευστότητας». Τι έκαναν λοιπόν οι διοικήσεις των τραπεζών μας? "Για την εξεύρεση εναλλακτικών πηγών ρευστότητας" βγήκαν και πουλούσαν τα ομόλογα του ελληνικού κράτους που είχαν στα χαρτοφυλάκια τους. Σκοτώναν τα ομόλογα στην αγορά, ανεβαίναν οι αποδόσεις (τα περίφημα spreads και οι μονάδες βάσης τους). «Υψηλές πωλήσεις πιέζουν τα ελληνικά ομόλογα» έγραφε το Capital. Gr.

"Αν συνεχιστεί η υποβάθμιση της πιστοληπτικής ικανότητας της χώρας από διεθνείς οργανισμούς θα βρεθούμε σε μια ισορροπία τρόμου καθώς δεν θα παίρνουμε ρευστότητα από την ΕΚΤ", τόνισε ο κ. Προβόπουλος στη Βουλή για να εξηγήσει ότι με μια περαιτέρω υποβάθμιση κινδυνεύουν να μην γίνονται δεκτά τα ομόλογα από την ΕΚΤ, κρατικά και μη. "“Ελπίζω και εύχομαι να μην γίνει αυτό", τόνισε.


Μπροστά στην κατάσταση αυτή το οικονομικό επιτελείο της κυβέρνησης άρχισε να βλέπει καχύποπτα Προβόπουλο και Αράπογλου. Με τον πρώτο η κατάσταση χόντρυνε όταν ο κυβερνητικός εκπρόσωπος ερωτηθείς στις 25/11 εάν η κυβέρνηση περιβάλλει με εμπιστοσύνη τον κ. Προβόπουλο, απάντησε –το αυτονόητο γι’αυτούς- πως «ο διοικητής κάνει τη δουλειά του και η κυβέρνηση τη δική της». Τον επιθετικό χαρακτήρα της ολιγόλεπτης απάντησης Πεταλωτή ήρθε να απαλύνει ο Παπακωνσταντίνου λέγοντας το ίδιο πράγμα, ότι δηλ. «Ο διοικητής της τράπεζας της Ελλάδας έχει το ρόλο του στο πλαίσιο του Ευρωσυστήματος και τον εκτελεί μία χαρά μέχρι τώρα». Το καταπληκτικό που ανέδειξε η κόντρα και οι δηλώσεις αυτές, βέβαια, είναι το προφανές το ότι ο Προβόπουλος δεν αποτελεί μέρος του εγχώριου πολιτικού προσωπικού, αλλά είναι τεχνοκράτης που λογοδοτεί στο Ευρωσύστημα, στους απ'έξω, όπως προβλέπεται και από το καταστατικό άλλωστε της Τράπεζας της Ελλάδας.


Με τον Αράπογλου η Κυβέρνηση φέρεται να έκανε την πιο άκομψη κίνησή της μέχρι σήμερα έναντι των ξένων χρηματοπιστωτικών αγορών, αποπέμποντας αιφνιδιαστικά τον Διοικητή της Εθνικής Τράπεζας, χωρίς τη σύγκλιση Γενικής Συνέλευσης για την εκλογή νέας διοίκησης, όπως προβλέπει το εταιρικό savoir vivre και είχε εξαγγείλει εξ αρχής.

Στις 27/11 με τη διεύρυνση των spreads από τα αντίστοιχα Γερμανικά να φθάνει τις 220 μονάδες «Παπακωνσταντίνου - Προβόπουλος προσπαθούν να φέρουν ηρεμία» δηλώνοντας αντιστοίχως:
«Οι αναταράξεις στις αγορές είναι απόρροια της χαμένης αξιοπιστίας της χώρας μας που κληροδότησε η προηγούμενη κυβέρνηση, αλλά και αποτέλεσμα κερδοσκοπικών κινήσεων. Σε κάθε περίπτωση δεν επηρεάζουν το δημόσιο το οποίο δεν έχει άμεσα δανειακές ανάγκες. Το πρόγραμμα του 2010 θα είναι μικρότερου του 2009». (Παπακωνσταντίνου).

 «Το ελληνικό τραπεζικό σύστημα παραμένει υγιές και οι δείκτες κεφαλαιακής επάρκειας των ελληνικών τραπεζών είναι υψηλοί και βελτιούμενοι σε σχέση με τις ευρωπαϊκές τράπεζες». (Προβόπουλος).

Παράλληλα το ελληνικό δημόσιο κάνει επαφές με τους κινέζους φίλους που κάναμε μέσω ΟΛΠ, προσπαθώντας να βρεί ζήτηση για την υπερπροσφορά στις αγορές των ομολόγων μας. Με την ευκαιρία αυτή, οι ηγέτες της Ευρωπαικής Ενωσης που βρισκόταν στην Κίνα για σοβαρότερες διαπραγματεύσεις (ανατίμηση γουάν, ντάμπινγκ, κλπ) και προκειμένου να στηρίξουν τις ευρωπαικές τράπεζες που έχουν το χοντρό πακέτο των ομολόγων μας, βγήκαν μπροστά να βάλουν πλάτη και να ενθαρρύνουν τις αγορές και τους Κινέζους εν προκειμένω να αγοράσουν Ελλάδα.


Από την Κίνα, ο κ. Γιουνκέρ υποστήριξε πως «δεν βλέπω κανένα πρόβλημα χρεοκοπίας στην Ευρωζώνη», άποψη με την οποία συμφώνησε και ο κ. Τρισέ. O κ. Αλμούνια ανέφερε ότι η Ελλάδα δεν πρόκειται ποτέ να αθετήσει στο κρατικό της χρέος «καθώς είναι μέλος της Ε. Ε. και βρίσκεται υπό προστασία». Βέβαια, ο κοινοτικός επίτροπος συμπλήρωσε ότι η Ελλάδα θα «χρειαστεί να πληρώνει περισσότερα για τα ομόλογά της». Πρόκειται για Επιχείρηση αλλαγής κλίματος όπως τιτλοφορεί το in.gr την «Μυστική» συνάντηση Γ.Παπανδρέου - Λ.Παπαδήμου» που είχαν στην Αθήνα στις 27-28/11 στην Αθήνα όπου ταξίδεψε ιncognito ο αντιπρόεδρος της ΕΚΤ.

Ταυτόχρονα επιστρατεύθηκαν και οι ξένοι οίκοι Morgan Stanley, Citigroup, Nomura και Merill Lynch που μέχρι λίγες μέρες πριν τραγουδούσαν για την υποβάθμιση και την πτώχευση της χώρας μας για να πουν το αυτονόητο ότι «η Ελλάδα δεν θα πτωχεύσει» κλπ, κλπ. . Τα spreads επανήλθαν σε φυσιολογικότερα επίπεδα και ούτε γάτος ούτε ζημιά.


Από την αναμπουμπούλα αυτού του 15ήμερου ωστόσο, είμαι σίγουρος ότι άλλαξαν χέρια εκατοντάδες εκατομμύρια Ευρώ, (κέρδη για τους μεν, χασούρα για τους δε), από αγοραπωλησίες ομολόγων. Για τους από κάτω όμως, ο εκβιασμός δεν σταματά και το ρεζουμέ ίσως βρίσκεται στο άρθρο των Financial Times όπου ο αρθρογράφος κ. Βόλφγκανγκ Μινχάου διερωτάται «αν μετά το Dubai World πρόκειται να επακολουθήσει η Ελλάδα». Συνεχίζει ομως τις "επιστημονικές αναλύσεις" του αναφέροντας απροκάλυπτα:
«Μπροστά στο δίλημμα
  • διατήρησης της ακεραιότητας του Συμφώνου Σταθερότητας και
  • της ακεραιότητας της Ελλάδας,
οι ευρωπαϊκές αρχές κλίνουν προς το πρώτο». Στο ανάθεμα λοιπόν η ακεραιότητα της Ελλάδας, ρίξε την Επιτήρηση, στείλε και τους ελεγκτές-εισπράκτορες, μπας και καταλάβουν ποιος είναι το αφεντικό και σε ποιόν ανήκουν τα πλούτη της χώρας. Συνεχίζει όμως ο κος Μινχάου:


«Πιθανώς από πολιτική σκοπιά να είναι ευκολότερο για την ελληνική κυβέρνηση τα μέτρα λιτότητας να επιβληθούν εκ των έξω - ίσως γι’ αυτό και η Ε. Ε. να προτιμά να αναλάβει δράση το ΔΝΤ...».


Ας φορέσουμε λοιπόν τα καλά μας, να καλωσορίσουμε την Πέμπτη τα παιδιά του ΔΝΤ και της Κομισιόν.


Σχόλια

Ο χρήστης Αγης Γηος είπε…
Όπως με όλες τις αναρτήσεις σας, άμεση και πολύ κατανοητή η περιγραφή της οικονομικής κατάστασης.
Μόνο που οι σύνδεσμοι δεν φαίνονται με απλή ανάγνωση του κειμένου παρά μόνον αν κάνει κανείς κλικ στο κενό.
Ο χρήστης Γιάννης Κοσμαράς είπε…
Ευχαριστώ για την επισήμανση Αγη.
Η καλή σου κουβέντα, επίσης, με "υποχρέωσε" να ετοιμάσω και την επόμενη ανάρτηση

Δημοφιλείς αναρτήσεις από αυτό το ιστολόγιο

Μπαλόνια πάρτυ αξίας $1 εκατ.

  Για πρώτη φορά μεταφράζω δημοσίευση ενός ατόμου που παρακολουθώ κι εκτιμώ αφάνταστα, της Caitlin Johnstone , για ένα θέμα που το έπαιξαν πρόσφατα τα μίντια ακατάπαυστα. Πρόκειται για τα τρία υποτιθέμενα κατασκοπευτικά μπαλόνια/αερόστατα της Κίνας που κατέρριψαν με πυραύλους αέρος-αέρος οι ΗΠΑ. Αποφάσισα να το κάνω γιατί με την αδιάσειστη τεκμηρίωση που δίνουν οι παραπομπές-υπερσυνδέσεις της Caitlin , αποκαλύπτεται όλη η απάτη και την ίδια στιγμή αποτυπώνεται μια ακόμη κλασική περίπτωση   αμερικάνικης προπαγάνδας. Ως case study της προπαγάνδας των ΗΠΑ μου προκάλεσε το ενδιαφέρον, στα πλαίσια του τρίπτυχου που με στοίχειωσε τα τελευταία χρόνια «Προπαγάνδα - Φόβος - Έλεγχος του Νου» ή κοινωνικός έλεγχος.  Κι όλα αυτά σε μια περίοδο, που             - γινόταν ένα άνοιγμα φιλίας προς την Κίνα με την προγραμματισμένη επίσκεψη του υπουργού εξωτερικών των ΗΠΑ στην Κίνα (η οποία τελικά ακυρώθηκε) -           συνέβη ένα από τα σοβαρότερα περιβαλλοντικά ατυχήματα στο Οχάιο με τον εκτρο

Η Αμερικανική ηγεμονία και οι κίνδυνοί της: η άποψη της Κίνας

Οταν οι Κινέζοι αποφασίζουν να ανοίξουν το στόμα τους, το κάνουν με 9 σελίδες κείμενο και δίνουν τροφή (πιό επίσημη πηγή από το Υπουργείο Εξωτερικών της δεύτερης  παγκόσμιας υπερδύναμης δεν υπάρχει!) σε κάθε πικραμένο τριτοκοσμικό που φοβάται να τα βάλει με τις ΗΠΑ. Στο επίσημο αυτό κείμενο που δόθηκε στην δημοσιότητα μέσα σε 'πολεμικό' κλίμα (κατάρριψη του μετεωρολογικού μπαλονιού, συνεχείς προκλήσεις στα στενά της Ταιβάν, η "φιλία" των κινέζων με τους επιτιθέμενους στην Ουκρανία Ρώσους, ...) παρατίθεντα ιστορικά και λοιπά πολύ συγκεκριμένα στοιχεία - συχνά αντλημένα από αμερικάνικες πηγές- για  - την πολιτική ηγεμονία: πραξικοπήματα ανά τον κόσμο, δόγμα Μονρόε στην λατινική Αμερική, πορτοκαλί-και κόκκινες και λοιπές έγχρωμες "επαναστάσεις" στην Ευρασία, αραβική άνοιξη στην Αφρική, κλπ,  - την στρατιωτική ηγεμονία: με αριθμούς οι εκατοντάδες πόλεμοι ανά τον κόσμο που κήρυξαν οι ΗΠΑ με τις χιλιάδες θύματα, οι στρατιωτικές βάσεις ανά την υφήλίο, κλπ, - την ο

Η ζωή μετά (...τον πόλεμο στην Ουκρανία)

 Εν είδει διαλόγου, για το πώς προβλέπεται ο κόσμος μετά τον πόλεμο στην Ουκρανία, δύο αναλύσεις: αυτή του πολλά βαρύ ευρωπαικού Carnegie και ως αντίλογος μια ανάλυση από το southfront.org After Russia's War Against Ukraine: What Kind of World Order?   https://carnegieeurope.eu/2023/02/28/after-russia-s-war-against-ukraine-what-kind-of-world-order-pub-89130 There is a growing perception that the liberal world order is coming to an end. While the current multilateral system may be weakened by the return of geopolitics, economic interdependence and transnational ties will prevent a complete lapse into anarchy. The Russian war against Ukraine and the growing U.S.-China rivalry will have a profound effect on the future of the world’s political organization. The West’s hope for an international system based on democracy, rule of law, and multilateral cooperation—which had already lost plausibility in recent years—now looks wholly unrealistic. Current trends and recent strateg