Θέλοντας και μη, μπήκαμε στο «τρυπάκι» να συζητάμε με όρους πολιτικής οικονομίας. Πάψαμε ακόμα να βλέπουμε και το συμβαίνει στην τσέπη μας την ίδια. Δεν κρίνουμε πλέον την πολιτική, ούτε με βάση την τσέπη μας, ούτε με βάση αρχές όπως η δικαιοσύνη, η ισότητα, κλπ. Εγιναν λαπάδες τα μυαλά μας. Αριστεροί εμείς; Σωπάστε καλέ.
Γίναμε, όμως, «τεχνοκράτες» και μιλάμε για τις αγορές, τα spreads, το δημόσιο έλλειμμα ως ποσοστό του Ακαθάριστου Εθνικού Προϊόντος (ΑΕΠ), κλπ. Ασχετα αν ελάχιστοι από μας κατέχουν τα πιο βασικά, όπως το τι τέλος πάντων είναι κι αυτό το ΑΕΠ ακόμα! Και δεν συνέβη τυχαία αυτό...
Η πεποίθηση ότι η διακυβέρνηση μιας χώρας είναι υπόθεση τεχνοκρατών και ειδικών υπήρξε κάτι που συστηματικά επεδίωξαν οι αστικές κυβερνήσεις από τα τέλη του 19ου αιώνα, προκειμένου να καταλύσουν τα ψίγματα πραγματικής δημοκρατίας που εμπεριέχονταν στην μεγάλη γαλλική επανάσταση του 1789 και πραγματώθηκαν στην Παρισινή κομμούνα.
Έτσι καταντήσαμε να θεωρούμε "πεφωτισμένους" αυτούς που με απλά λόγια μας εξηγούν τα βασικά της πολιτικής οικονομίας! Ενας από αυτούς και ο Γ.Δελαστίκ, που με το άρθρο του στο Εθνος μας εξηγεί τι είναι τα CDS (και όχι μόνο):
Πώς μας πούλησαν και μας αγόρασαν
Πρόκειται για ασφάλιση κατά της περίπτωσης μη αποπληρωμής ενός χρέους. Μια τράπεζα π.χ. που αγοράζει ομόλογα ενός κράτους ασφαλίζει το ποσό που έδωσε σε μια άλλη τράπεζα, η οποία είναι υποχρεωμένη να της δώσει αυτή τα λεφτά της, αν το κράτος χρεοκοπήσει και βρεθεί σε αδυναμία να εξοφλήσει τα ομόλογά του όταν λήξουν ή να πληρώσει ενδιαμέσως τους τόκους.
Εννοείται ότι όσο πιο επισφαλής είναι η οικονομική κατάσταση μιας χώρας τόσο υψηλότερα ασφάλιστρα θα απαιτήσει η τράπεζα που ασφαλίζει το χρέος.
Το στοιχείο που σοκάρει είναι ότι τρεις και μόνο τραπεζικοί κολοσσοί, η γερμανική Ντόιτσε Μπανκ και οι αμερικανικές Γκόλντμαν Ζαξ και Τζ. Π. Μόργκαν ελέγχουν τον 75% (!) της παγκόσμιας αγοράς των CDS.
Πάμε τώρα στην περίπτωση της Ελλάδας. Περί τα μέσα Γενάρη, περίπου δέκα ημέρες πριν η χώρα μας αναζητήσει αγοραστές για το πενταετές ομόλογό της, η Ντόιτσε Μπανκ δημοσιοποιεί μια έκθεση - φωτιά για την ελληνική οικονομία, όπου αναφέρει πως πάμε χάλια και δεν αποκλείεται κατάρρευση.
Αμέσως μετά κινητοποιείται το τμήμα της CDS της Ντόιτσε Μπανκ. Ζητάει πολύ υψηλότερα ασφάλιστρα για το ελληνικό χρέος, αφού υποτίθεται ότι η χώρα μας βρίσκεται σε επικίνδυνη κατάσταση, όπως λέει το τμήμα μελετών της... ίδιας τράπεζας!
Αφού το επιτόκιο των CDS για την Ελλάδα ανεβαίνει, περνάει αμέσως το μήνυμα παγκοσμίως στο χρηματοπιστωτικό σύστημα: τα διεθνή ΜΜΕ που δρουν ως «παπαγαλάκια» των κερδοσκόπων ουρλιάζουν ότι η ελληνική οικονομία παραπαίει, η ανενημέρωτη κοινή γνώμη τρομοκρατείται και οι επαΐοντες καταλαβαίνουν ότι στοχοποιήθηκε η Ελλάδα και οδεύει προς οικονομικό «γδάρσιμο».
Εν συνεχεία η ίδια η Ντόιτσε Μπανκ μαζί με την Γκόλντμαν Ζαξ αναλαμβάνουν να... πουλήσουν τα ελληνικά ομόλογα! Να τα προωθήσουν στους υποψήφιους αγοραστές! Ναι, αυτοί ακριβώς που συμμετείχαν ενεργά στην οργάνωση του κλίματος καταρράκωσης της ελληνικής οικονομίας για να διευκολυνθούν οι κερδοσκοπικές επιθέσεις!
Δεν πρόκειται περί κακόγουστου αστείου. Μιλάμε εντελώς σοβαρά. Η ελληνική κυβέρνηση, όπως και πάμπολλες άλλες κυβερνήσεις, υποχρεώνεται αντικειμενικά να προστρέξει στις τράπεζες που ελέγχουν την αγορά CDS, παρ’ όλο που υπονομεύουν την Ελλάδα. Τους πληρώνει ουσιαστικά «προστασία», με τη χυδαία έννοια του όρου, ελπίζοντας να τις εξευμενίσει ώστε να την βοηθήσουν να δανειστεί με ανεκτά επιτόκια.
Η Ντόιτσε Μπανκ λοιπόν ως ανάδοχος τράπεζα μαζί με την Γκόλντμαν Ζαξ και άλλες, που παίζουν πολύ δευτερεύοντα ρόλο, καθορίζουν ουσιαστικά το επιτόκιο με το οποίο θα διαθέσει τα ομόλογά της η κυβέρνηση Παπανδρέου, η οποία στην πραγματικότητα δεν έχει περιθώρια να μη συμμορφωθεί στις υποδείξεις τους.
Εννοείται ότι η Ντόιτσε Μπανκ και η Γκόλντμαν Ζαξ έχουν ενημερώσει τους πελάτες τους, οι οποίοι τρέχουν σαν τρελοί να αγοράσουν ελληνικά ομόλογα με επιτόκιο 6,2%, γιατί φυσικά οι τράπεζες αυτές γνωρίζουν εκ των ένδον πως έχει στηθεί το παραμύθι της δήθεν επαπειλούμενης χρεοκοπίας.
Η Ντόιτσε Μπανκ και η Γκόλντμαν Ζαξ εισπράττουν παχυλές προμήθειες εκατομμυρίων ευρώ από τους πελάτες τους, ενώ αγοράζουν και οι ίδιες μεγάλες ποσότητες χρυσοφόρων ελληνικών ομολόγων.
Τώρα ετοιμάζουν τον επόμενο γύρο ελληνικού δανεισμού, στήνοντας σκηνικό για ακόμη μεγαλύτερα κέρδη φυσικά...
ΤΩΡΑ ΤΡΕΜΟΥΝ
Τα κράτη, όμηροι των τραπεζών
ΚΑΘΥΒΡΙΖΟΥΝ την Ελλάδα οι Γερμανοί. Εχουν όμως ταραχθεί ακόμη και αυτοί από την επίδειξη δύναμης των τραπεζών. «Η Κοινότητα θα έπρεπε να σκεφθεί πώς θα μπορέσει να αποξηράνει αυτόν τον βάλτο (των τραπεζών) που πιάνει ομήρους ολόκληρες χώρες» έγραψε σε πρωτοσέλιδο κύριο άρθρο της η «Φράνκφουρτερ Αλγκεμάινε». Η «Μοντ» είναι εξοργισμένη: «Μόλις έναν χρόνο αφότου τα κράτη έσωσαν τις τράπεζες αφιερώνοντας κολοσσιαία ποσά και στις δύο όχθες του Ατλαντικού -25% του ΑΕΠ σύμφωνα με την Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα- τα χρεωμένα κράτη πέφτουν θύματα επιθέσεων από τα ίδια τα χρηματοπιστωτικά ιδρύματα που διέσωσαν. Αυτό είναι ένα από τα πικρά μαθήματα της ελληνικής κρίσης» ομολογεί η γαλλική εφημερίδα.
Εκεί που καταλήγει και παραμένει ένας απλός σχολιαστής δημοσιογράφος ο αγαπητός Γ.Δελαστίκ, ωστόσο, είναι στην αν-ικανότητα του να απαντήσει τα ερωτήματα των πιο πάνω εφημερίδων: για το πως πιάνονται όμηροι ολόκληρες χώρες, βλ.λαοί, και καταβάλλουν λύτρα στις τράπεζες, οι οποίες μάλιστα σώθηκαν με τα χρήματα αυτών των λαών!
Απορώ πως κάποιοι γέροι στο χωριό μου, χωρίς νάχουν τελειώσει το δημοτικό και χωρίς καν να ταξιδέψουν έξω απ’τον μικρότοπο τους, γνωρίζουν από τους παππούδες τους ότι «τον κόσμο τον κυβερνούν οι Εβραίοι με τις τράπεζες τους». Κι ας μην θεωρηθεί ρατσιστική αυτή η αναφορά στους εβραίους –αφού κι ο Μαρξ, στην τελική, εβραίος ήταν-, δεδομένου ότι, στο πέρασμα των χρόνων, τα νομιμοποιημένα πλέον κεφάλαια της ιταλικής, ελληνικής, ρωσικής, … μαφίας (της «προστασίας», των ναρκωτικών, της πορνείας, κλπ) πιθανότατα πήραν τις πλειοψηφίες στις μετοχικές συνθέσεις των ξένων τραπεζών.
Πόσα πτυχία, τελικά, πρέπει να πάρουμε και πόσες λέξεις να αραδιάσουμε σε περίπλοκους συλλογισμούς, για να καταλήξουμε σ’αυτό που ήδη γνώριζαν οι παππούδες μας;
Γίναμε, όμως, «τεχνοκράτες» και μιλάμε για τις αγορές, τα spreads, το δημόσιο έλλειμμα ως ποσοστό του Ακαθάριστου Εθνικού Προϊόντος (ΑΕΠ), κλπ. Ασχετα αν ελάχιστοι από μας κατέχουν τα πιο βασικά, όπως το τι τέλος πάντων είναι κι αυτό το ΑΕΠ ακόμα! Και δεν συνέβη τυχαία αυτό...
Η πεποίθηση ότι η διακυβέρνηση μιας χώρας είναι υπόθεση τεχνοκρατών και ειδικών υπήρξε κάτι που συστηματικά επεδίωξαν οι αστικές κυβερνήσεις από τα τέλη του 19ου αιώνα, προκειμένου να καταλύσουν τα ψίγματα πραγματικής δημοκρατίας που εμπεριέχονταν στην μεγάλη γαλλική επανάσταση του 1789 και πραγματώθηκαν στην Παρισινή κομμούνα.
Έτσι καταντήσαμε να θεωρούμε "πεφωτισμένους" αυτούς που με απλά λόγια μας εξηγούν τα βασικά της πολιτικής οικονομίας! Ενας από αυτούς και ο Γ.Δελαστίκ, που με το άρθρο του στο Εθνος μας εξηγεί τι είναι τα CDS (και όχι μόνο):
Πώς μας πούλησαν και μας αγόρασαν
Εθνος 17-02-2010
Ανατριχιαστικός είναι ο μηχανισμός με τον οποίον συγκεκριμένοι τραπεζικοί κολοσσοί κερδοσκόπησαν εναντίον της χώρας μας, με αποτέλεσμα αυτοί μεν να κερδίσουν ποσά ύψους εκατοντάδων εκατομμυρίων ευρώ, η Ελλάδα δε να τεθεί υπό ξένη οικονομική κηδεμονία. Αξίζει να τον περιγράψουμε σε αδρές γραμμές. Το αποφασιστικό εργαλείο στο παιχνίδι που παίχτηκε εναντίον της Ελλάδας είναι ένα εντελώς πρόσφατο χρηματοπιστωτικό προϊόν που ονομάζεται CDS (από τα αρχικά των αγγλικών λέξεων credit default swaps). Πρόκειται για ασφάλιση κατά της περίπτωσης μη αποπληρωμής ενός χρέους. Μια τράπεζα π.χ. που αγοράζει ομόλογα ενός κράτους ασφαλίζει το ποσό που έδωσε σε μια άλλη τράπεζα, η οποία είναι υποχρεωμένη να της δώσει αυτή τα λεφτά της, αν το κράτος χρεοκοπήσει και βρεθεί σε αδυναμία να εξοφλήσει τα ομόλογά του όταν λήξουν ή να πληρώσει ενδιαμέσως τους τόκους.
Εννοείται ότι όσο πιο επισφαλής είναι η οικονομική κατάσταση μιας χώρας τόσο υψηλότερα ασφάλιστρα θα απαιτήσει η τράπεζα που ασφαλίζει το χρέος.
Το στοιχείο που σοκάρει είναι ότι τρεις και μόνο τραπεζικοί κολοσσοί, η γερμανική Ντόιτσε Μπανκ και οι αμερικανικές Γκόλντμαν Ζαξ και Τζ. Π. Μόργκαν ελέγχουν τον 75% (!) της παγκόσμιας αγοράς των CDS.
Πάμε τώρα στην περίπτωση της Ελλάδας. Περί τα μέσα Γενάρη, περίπου δέκα ημέρες πριν η χώρα μας αναζητήσει αγοραστές για το πενταετές ομόλογό της, η Ντόιτσε Μπανκ δημοσιοποιεί μια έκθεση - φωτιά για την ελληνική οικονομία, όπου αναφέρει πως πάμε χάλια και δεν αποκλείεται κατάρρευση.
Αμέσως μετά κινητοποιείται το τμήμα της CDS της Ντόιτσε Μπανκ. Ζητάει πολύ υψηλότερα ασφάλιστρα για το ελληνικό χρέος, αφού υποτίθεται ότι η χώρα μας βρίσκεται σε επικίνδυνη κατάσταση, όπως λέει το τμήμα μελετών της... ίδιας τράπεζας!
Αφού το επιτόκιο των CDS για την Ελλάδα ανεβαίνει, περνάει αμέσως το μήνυμα παγκοσμίως στο χρηματοπιστωτικό σύστημα: τα διεθνή ΜΜΕ που δρουν ως «παπαγαλάκια» των κερδοσκόπων ουρλιάζουν ότι η ελληνική οικονομία παραπαίει, η ανενημέρωτη κοινή γνώμη τρομοκρατείται και οι επαΐοντες καταλαβαίνουν ότι στοχοποιήθηκε η Ελλάδα και οδεύει προς οικονομικό «γδάρσιμο».
Εν συνεχεία η ίδια η Ντόιτσε Μπανκ μαζί με την Γκόλντμαν Ζαξ αναλαμβάνουν να... πουλήσουν τα ελληνικά ομόλογα! Να τα προωθήσουν στους υποψήφιους αγοραστές! Ναι, αυτοί ακριβώς που συμμετείχαν ενεργά στην οργάνωση του κλίματος καταρράκωσης της ελληνικής οικονομίας για να διευκολυνθούν οι κερδοσκοπικές επιθέσεις!
Δεν πρόκειται περί κακόγουστου αστείου. Μιλάμε εντελώς σοβαρά. Η ελληνική κυβέρνηση, όπως και πάμπολλες άλλες κυβερνήσεις, υποχρεώνεται αντικειμενικά να προστρέξει στις τράπεζες που ελέγχουν την αγορά CDS, παρ’ όλο που υπονομεύουν την Ελλάδα. Τους πληρώνει ουσιαστικά «προστασία», με τη χυδαία έννοια του όρου, ελπίζοντας να τις εξευμενίσει ώστε να την βοηθήσουν να δανειστεί με ανεκτά επιτόκια.
Η Ντόιτσε Μπανκ λοιπόν ως ανάδοχος τράπεζα μαζί με την Γκόλντμαν Ζαξ και άλλες, που παίζουν πολύ δευτερεύοντα ρόλο, καθορίζουν ουσιαστικά το επιτόκιο με το οποίο θα διαθέσει τα ομόλογά της η κυβέρνηση Παπανδρέου, η οποία στην πραγματικότητα δεν έχει περιθώρια να μη συμμορφωθεί στις υποδείξεις τους.
Εννοείται ότι η Ντόιτσε Μπανκ και η Γκόλντμαν Ζαξ έχουν ενημερώσει τους πελάτες τους, οι οποίοι τρέχουν σαν τρελοί να αγοράσουν ελληνικά ομόλογα με επιτόκιο 6,2%, γιατί φυσικά οι τράπεζες αυτές γνωρίζουν εκ των ένδον πως έχει στηθεί το παραμύθι της δήθεν επαπειλούμενης χρεοκοπίας.
Η Ντόιτσε Μπανκ και η Γκόλντμαν Ζαξ εισπράττουν παχυλές προμήθειες εκατομμυρίων ευρώ από τους πελάτες τους, ενώ αγοράζουν και οι ίδιες μεγάλες ποσότητες χρυσοφόρων ελληνικών ομολόγων.
Τώρα ετοιμάζουν τον επόμενο γύρο ελληνικού δανεισμού, στήνοντας σκηνικό για ακόμη μεγαλύτερα κέρδη φυσικά...
ΤΩΡΑ ΤΡΕΜΟΥΝ
Τα κράτη, όμηροι των τραπεζών
ΚΑΘΥΒΡΙΖΟΥΝ την Ελλάδα οι Γερμανοί. Εχουν όμως ταραχθεί ακόμη και αυτοί από την επίδειξη δύναμης των τραπεζών. «Η Κοινότητα θα έπρεπε να σκεφθεί πώς θα μπορέσει να αποξηράνει αυτόν τον βάλτο (των τραπεζών) που πιάνει ομήρους ολόκληρες χώρες» έγραψε σε πρωτοσέλιδο κύριο άρθρο της η «Φράνκφουρτερ Αλγκεμάινε». Η «Μοντ» είναι εξοργισμένη: «Μόλις έναν χρόνο αφότου τα κράτη έσωσαν τις τράπεζες αφιερώνοντας κολοσσιαία ποσά και στις δύο όχθες του Ατλαντικού -25% του ΑΕΠ σύμφωνα με την Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα- τα χρεωμένα κράτη πέφτουν θύματα επιθέσεων από τα ίδια τα χρηματοπιστωτικά ιδρύματα που διέσωσαν. Αυτό είναι ένα από τα πικρά μαθήματα της ελληνικής κρίσης» ομολογεί η γαλλική εφημερίδα.
Εκεί που καταλήγει και παραμένει ένας απλός σχολιαστής δημοσιογράφος ο αγαπητός Γ.Δελαστίκ, ωστόσο, είναι στην αν-ικανότητα του να απαντήσει τα ερωτήματα των πιο πάνω εφημερίδων: για το πως πιάνονται όμηροι ολόκληρες χώρες, βλ.λαοί, και καταβάλλουν λύτρα στις τράπεζες, οι οποίες μάλιστα σώθηκαν με τα χρήματα αυτών των λαών!
Απορώ πως κάποιοι γέροι στο χωριό μου, χωρίς νάχουν τελειώσει το δημοτικό και χωρίς καν να ταξιδέψουν έξω απ’τον μικρότοπο τους, γνωρίζουν από τους παππούδες τους ότι «τον κόσμο τον κυβερνούν οι Εβραίοι με τις τράπεζες τους». Κι ας μην θεωρηθεί ρατσιστική αυτή η αναφορά στους εβραίους –αφού κι ο Μαρξ, στην τελική, εβραίος ήταν-, δεδομένου ότι, στο πέρασμα των χρόνων, τα νομιμοποιημένα πλέον κεφάλαια της ιταλικής, ελληνικής, ρωσικής, … μαφίας (της «προστασίας», των ναρκωτικών, της πορνείας, κλπ) πιθανότατα πήραν τις πλειοψηφίες στις μετοχικές συνθέσεις των ξένων τραπεζών.
Πόσα πτυχία, τελικά, πρέπει να πάρουμε και πόσες λέξεις να αραδιάσουμε σε περίπλοκους συλλογισμούς, για να καταλήξουμε σ’αυτό που ήδη γνώριζαν οι παππούδες μας;
Σχόλια