Ιστορία γράφουν οι παρέες

Διάβασα κάποιον πετυχημένο εμπορικά συγγραφέα (τον Philip Roth νομίζω) να λέει ότι οι ταινίες και το σινεμά είναι τα μυθιστορήματα του αύριο. Ότι η λογοτεχνία αυτού του είδους πεθαίνει μπροστά στην δύναμη πούχει η εικόνα και στην ευκολία πρόσληψης της. Πάντα μου άρεσαν τα φίλμ του Τζάρμους. Και τόσων άλλων ανεξάρτητων-περιθωριακών κινηματογραφιστών οι περισσότεροι των οποίων ευρωπαίοι. Αλλά και από το γεγονός ότι ο δημοσιογράφος της Ελευθεροτυπίας τον βρήκε και πήρε την συνέντευξη στο φεστιβάλ που διοργανώνει κάθε χρόνο  ο Κουστουρίτσα στο χωριό του (!!!), κάπου στην βαλκανική ενδοχώρα, σημαίνει πολλά για τον «άνθρωπο» Τζάρμους. Ο Τζάρμους είναι κινηματογραφιστής : “Εκείνο που βασικά με ενδιαφέρει είναι η ομορφιά της εικόνας, όπου μέσα της μπορείς να κινήσεις διάφορα πράγματα και πρόσωπα . Στο σινεμά χωρίς την εικόνα τίποτα δεν έχει αξία. Η πλοκή είναι δευτερεύουσα”. Τα ίδια νομίζω θα άκουγα και από ένα μουσικοσυνθέτη που δεν τον ενδιαφέρει να κάνει σουξέ αλλά να γράψει καλ...

Εγινε η «κοινωνική γείωση» απαιτούμενο και στόχος του ΣΥΡΙΖΑ! Μιλούν όλοι για «τοπικές οργανώσεις-ζωντανά κύτταρα στην κοινωνία», κι εξ αντιδιαστολής μυρίζει κανείς την …πτωμαϊνη. Ποιοί είναι αυτοί που βάζουν τέτοιους στόχους? «Αιθεροβάμονες» της αριστεράς που χρειάζονται «γείωση»? Ή ζόμπι της που επέστρεψαν από τα σύννεφα της πρώτης μεταδιδακτορικής δεκαετίας, προκειμένου να ξεδιψάσουν στην κοινωνική αριστερά των πραγματικών κοινωνικών προβλημάτων της κρισιακής συγκυρίας? Ολα αυτά τα οργανωτίστικα του ΣΥΡΙΖΑ πιστεύει κανείς ενδιαφέρουν κανένα νέο ή και γέρο, που δεν πέρασε όμως από κομματικές διαδικασίες? Είναι δυνατόν τόσοι έξυπνοι άνθρωποι, μεσήλικες και άνω οι περισσότεροι, να μη καταλαβαίνουν ότι ο ΣΥΝ δεν θέλει? Οταν όλοι εσείς με λόγο στα διοικητικά του ΣΥΡΙΖΑ δεν είχατε τη δύναμη, μερικούς μόλις μήνες πριν, να επιβάλλετε ούτε έναν εκτός ΣΥΝ βουλευτή, πώς είναι δυνατόν να ζητάτε την αυτοκατάργησή του σήμερα προτείνοντας την οργανωτική αυτοδυναμία του ΣΥΡΙΖΑ? Αλλαξαν οι συσχ...