Μετάβαση στο κύριο περιεχόμενο

Αναρτήσεις

Προβολή αναρτήσεων από 2014

Eνσωματωθήκαμε και πάει και τέλειωσε?

Ο καπιταλισμός στην δυναμική της ανάπτυξης του, κατήρτισε την χάρτα των ανθρωπίνων δικαιωμάτων, ανέδειξε την αξία του ατόμου, εκσυγχρόνισε καταπιεστικούς θεσμούς, έφερε την υλική ευημερία σε πολύ κόσμο, …   Μέχρι που ήρθε η πρόσφατη -ακόμη μία- κρίση κι έπεσε …το ξύλο της αρκούδας:   έξι στους δέκα νέους καλούνται να μεταθέσουν στο άγνωστο μέλλον τον απογαλακτισμό τους, τρείς στους δέκα ενήλικους, επισήμως, καταδικασμένοι να τρων την σάρκα τους ή να ζητιανεύουν για τα βασικά μέσα επιβίωσης. Γιατί δεν επαναστατούμε με τόσο ξύλο? Πειστήκαμε για την ανωτερότητα του συστήματος, επιλέγουμε ορθολογικά τον καπιταλισμό κι εμμένουμε περήφανα στις επιλογές μας;   Ή, ενσωματωθήκαμε κατ’άλλους και πάει και τελείωσε? Η «υπάκουη τάξη» στην αναπτυγμένη δύση ενδιαφέρεται πρωτίστως για τον επιούσιο,

Τί νέα από το Davos?

Για πρώτη φορά στην ιστορία δημιουργείται μια μεσαία τάξη σε πραγματικά παγκόσμια κλίμακα. Ως το 2030 θα υπερδιπλασιαστεί σε μέγεθος, από 2 δις σήμερα  σε 4,9 δις το 2030. Η ανάπτυξη αυτή θα προέλθει κυρίως από τις χώρες της άπω ανατολής. Οι χώρες αυτές σήμερα αντιπροσωπεύουν το 30% της μεσαίας τάξης παγκοσμίως, ενώ το 2030 το ποσοστό αυτό θα γίνει 64%. Αντίθετα, το αντίστοιχο ποσοστό αυτού που γνωρίζαμε ως αναπτυγμένη δύση (Ευρώπη και ΗΠΑ) θα πέσει από 50% σε 22%.   Η βιτρίνα της ευημερίας της μεσαίας τάξης της αναπτυγμένης δύσης  προεξοφλείται εδώ ότι θα ραγίσει. Και –ειρήσθω εν παρόδω- δεν είναι καθαρά ελληνικό φαινόμενο αποδιδόμενο στα μνημόνια και στις πολιτικές των αστικών κομμάτων, αλλά συστατικό των σύγχρονων τάσεων του κυρίαρχου ακόμα σήμερα δυτικού καπιταλισμού.  Μπορεί να μην εμπιστεύεται κανείς τις αριθμητικές προβλέψεις, αλλά όταν αυτές αποτελούν τη βάση στις συζητήσεις  αυτών που επηρεάζουν με τις αποφάσεις τους  τις τύχες αυτού του κόσμου, δεν μπορείς παρά τις πάρ