Ιστορία γράφουν οι παρέες

Με αφορμή δημοσιεύματα στον οικονομικό τύπο για την ΕΝΔΙΑΜΕΣΗ ΕΚΘΕΣΗ ΤΡΑΠΕΖΑΣ ΤΗΣ ΕΛΛΑΔΟΣ για την ΝΟΜΙΣΜΑΤΙΚΗΠΟΛΙΤΙΚΗ του ΟΚΤΩΒΡΙΟΣ 2009, την αναζήτησα στο πρωτότυπο . Πρόκειται για ένα πόνημα 192 σελίδων, ενδεδυμένο τον μανδύα επιστημονικής αντικειμενικότητας, με παράρτημα βιβλιογραφικών πηγών, κλπ. Ούτε διδακτορική διατριβή να ήταν! Λες και χρειάζεται ο ενλόγω επιστημονικός μανδύας, για να συγκαλυφθεί η αποδεδειγμένη ανικανότητα των οικονομολογούντων ελίτ της εξουσίας να προβλέψουν, αλλά και να διαχειριστούν την κρίση. Παρόλο, όμως, που βρίθει σημαντικότατων στατιστικών στοιχείων,  δεν αποτελεί παρά την ιδεολογική/θεωρητική τεκμηρίωση της ακολουθητέας πολιτικής από την κυβέρνηση πουπροωθεί ΄το διεθνές τραπεζικό κεφάλαιο. Για τον λόγο αυτό, η κοινωνία μας-και ιδιαίτερα η μαχόμενη αριστερά- δεν θάπρεπε να την μεταχειρίζεται δημοσιογραφικά. Για να ερμηνεύσει μόνο κανείς τα εκεί γραφόμενα, θάπρεπε ενδεχομένως να αφιερώσει ισάριθμες σελίδες. Για να αρθρώσει, ωστόσο, τον δέοντα ορθολογι

Η Ευρωπαική Κεντρική Τράπεζα (ΕΚΤ) έχει στην ευρωπαική ζώνη το αποκλειστικό δικαίωμα έκδοσης χρήματος, λογιστικού και χαρτονομισμάτων. Τα κράτη, με την άδεια της, μπορούν να παράγουν μόνο τα κέρματα. Η ΕΚΤ παράγει το χρήμα σε ένα κομπιούτερ, πληκτρολογώντας μηδενικά πίσω από το «1». Στη συνέχεια το δανείζει στις τράπεζες. Οι τράπεζες με τη σειρά τους δανείζουν αυτό το χρήμα στις εταιρείες, αλλά  και στα κράτη για το λογιστικό κλείσιμο των ελλειμμάτων τους . Οι τράπεζες δανείζονται με 1% σήμερα από την ΕΚΤ. Τα κράτη δανείζονται απ’τις τράπεζες με 1% συν ένα περιθώριο επιτοκίου/κέρδους. Αυτό το περιθώριο καθορίζεται από τις διαβλητότατες εταιρείες αξιολόγησης. Οι απορίες μου τώρα: Γιατί τα κράτη, κατ’ουσίαν εμείς οι φορολογούμενοι, πρέπει να περάσουμε από το γκισέ του νταβατζή να του ακουμπήσουμε το περιθώριο επιτοκίου που ορίζουν οι εταιρείες του, που κάνουν αξιολογήσεις? Γιατί να απαγορεύεται να δανειστούμε απευθείας από την ΕΚΤ, όπως κάνει οποιαδήποτε κωλοτράπεζα? Γιατ

Η απάντηση στο κλασσικό ερώτημα « Ποιος, τέλος πάντων, κυβερνά αυτόν τον τόπο;» ίσως βρίσκεται, για σήμερα, στις εξής συγκυρίες: Tο τελευταίο ραντεβού του απερχόμενου πρωθυπουργού K.Καραμανλή ήταν με τον διοικητή της Τράπεζας της Ελλάδος. Το πρώτο ραντεβού του νέου πρωθυπουργού Γεωργίου Παπανδρέου συμπτωματικά πάλι ήταν με τον διοικητή της Τράπεζας της Ελλάδος. Και μην το πει κανείς συμπτωματικό, όταν υποτίθεται ότι την οικονομική πολιτική ασκούν οι αρμόδιοι υπουργοί. Όπως συμπτωματικό δεν ήταν και το «γλείψιμο» του ευρώ-τραπεζίτη Λουκά Παπαδήμου, όταν του έγινε η πρόταση από το ΠΑΣΟΚ να μπει πρώτος τη τάξει στο ψηφοδέλτιο επικρατείας.